«Events in this mirror may be closer than they appear...»
(«Bu aynadaki olaylar, göründüklerinden çok daha yakın olabilirler...»)
Sayfa 137 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Açıklama, her zaman için bir kandırmacadır. Neden arayışı ise, her zaman için, olduğu haliyle olayın inkâr edilmesidir.
Sayfa 137 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Anlam ile anlamsızlık arasında seçim yapmamız şart mı? Gerçekten de, canımız seçim yapmak istemiyor.
Sayfa 130 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
İnanamıyorum kiiii
yaşamın belli bir anlamı olduğuna inanmaya başladığımız andan itibaren, ancak o zaman dikiş tutturamamış varlıklara dönüşüyoruz
Sayfa 129 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
«Ne yazık ki, Tanrıya ulaşmak için imanın yolunu kat etmek zorunda kalıyoruz!»: Ne yazık ki dünyaya ulaşmak için temsilin yolunu kat etmek zorunda kalıyoruz! Ne yazık ki bir şeyler söylemek için anlamın yolunu kat etmek zorunda kalıyoruz! Ne yazık ki tanımak için «nesnel» bilmenin yolunu kat etmek zorunda kalıyoruz! Ne yazık ki herhangi bir şeyin olay olması için bilginin yolunu kat etmek zorunda kalıyoruz!
Ne yazık ki takas etmek için değerin yolunu kat etmek zorunda kalıyoruz!
Sayfa 122 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Hamur'un kanatları sarktı. "Umduğun şey olmayabilir, Tsunami. Aynı annemin beni bir ineğe takas ettiğini öğrenmek gibi."
"Hey," dedi Görkem. "En azından iki ineğeydi."
Sayfa 5Kitabı okuyor
İyilik ile Kötülük, harfleri birbirinin içine geçmiş bir monogram kadar dolaşıktır. Ve bizler, yolumuzu değiştirmeden doğrusal bir yol izleyerek îyilik’e yöneldiğimizde, başka bir eğri üstünden kesinlikle Kötülük’e de ulaşırız.
Sayfa 100 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
(onda bir/onda dokuz!)
İyilik, Kötülük’ün su yüzündeki bölümünden başka bir şey değildir; Kötülük de, İyilik’in su altında kalan bölümü
Sayfa 96 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
"Sadece bir günü diğeriyle takas ediyorum."
Sayfa 35Kitabı okudu
Çayı içen insan değil, çay insanı içiyor.
Pipoyu tüttüren sen değilsin, pipo seni tüttürüyor.
Kitap beni okuyor.
Televizyon beni izliyor.
Nesne bizi düşünüyor.
Hedef bize isabet ediyor.
Sonuç bizim nedenimiz oluyor.
Dil bizi konuşuyor.
Zaman bizi yitiriyor.
Para bizi kazanıyor.
Ölüm yolumuzu gözlüyor.
Sayfa 90 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
«Artık oyun oynamıyorum, oyunun ta kendisiyim.»
Sayfa 90 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Bizi düşünen dünyadır, bizi düşünen ötekidir, bizi düşünen nesnedir. Zekâ, güç,
baştan çıkarma; bunların tümü bize başka bir yerden, bu ikili ve koşut zincirlenişten gelir.
Sayfa 86 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
insanda bölünen şeyler, düşüncelerdir -mentol divide.
Sayfa 82 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Düşünce alanında her şey mümkündür - gerekli olan tek şey egemen bir varsayımdır.
Arzu alanında her şey mümkündür - gerekli olan tek şey egemen bir tutkudur.
Sayfa 81 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Her bir yaşam, bir başkasını gizleyebildiğinde her şey mümkün hale geliyor. Hayatı değiştirmeye gerek yok
- iki tane olması yeterli.
Sayfa 72 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu