Herodot üç tür mumyalamayı anlatır. Bunlardan birincisi, ikincisinin üç katı pahalıydı; en ucuzu olan üçüncüsü küçük memurların keselerine de elverişliydi. Halktan olanların asla! Onlar ölü bedenlerinin geleceğini yalnızca iyi iklime emanet edebilirlerdi.
Bir yerde bir tiyatro varsa, orada kuşkusuz kent de vardı.
Piramitler
Yalnız, ölümlülerin,ölçülerini yitiren güçlülerin Tanrı'ya eşkoşmaları yüzünden mi yapılmışlardı acaba?
Sayfa 109
Suç yalnızca birçoklarının anlayış kıtlığından da değil,tersine tek birinin herkesi yanlışa sürüklemesindedir.
Sayfa 84
Kral Darayavauş söyledi:
Sen ey gelecek günlerde
Benim kayaya oydurduğum bu yazıları, bu insan resimlerini gören!
Yok etme, bozma onları.
Soyun var kaldıkça
Bozulmadan kalmalarına çalış.
Burada eski bir kent doğal bir ölümle yavaş yavaş çökerek ölmemişti. Burada canlı kentlere ansızın bir büyücü değneği dokunmuş, zamanın, oluşun ve yok oluşun yasası yürürlüğünü yitirmişti.
"Mısırlılarda, tıpkı bütün eski uluslarda olduğu gibi, bizim anladığımız anlamda belirli bir yıldan başlayan kesin bir süreç hesabı ve tam bir tarih düşüncesi yoktu. Yalnızca, kendisini gelmiş geçmiş bütün dönemlerin hepsinden üstün gören, geçen yüzyılın o sarsılmaz ilerleme inancı, bunu bir tarihsel gerilik saydı. İlk olarak Oswald Spengler bu 'eksikliği', salt karakteristik bir görüş başkalığı; eski ulusların yalnızca bizden 'başka' olan bir zaman anlayışı olarak gördü."
Ama her şeyin değeri görelidir. Mühendis toprağın derinliklerine ne için girerse tarihçi de geçmişe aynı nedenle dalar: Geleceği sağlamak için.
Daha beş bin yıl önce iyide ve kötüde etkisi olan öylesine çok şeyin hala da etkilerini sürdürdüklerini görünce "binlerce yıl tek bir gün gibidir" diyebiliriz.
Mısırlılar eski ulusların yazmayı en çok sevenleri gibidirler. Edfu tapınağındaki yazıdan biri kopya etmek istenilse ve sabahtan akşama dek yazılsa, bu yirmi yılda tamamlanamaz.
Uluslar yaşamışlar, ölmüşlerdi; kentler kurulmuş ve yeniden yok olmuştu; kılıç ve yangın olanca azgınlıgını göstermişti. Bir uygarlık ötekinin yerine geçmişti ve boyuna bir ölüler kentinin üzerine bir diriler kenti kurulmuştu.
Yere batmış bir kent böylece yeniden bulunmuş oldu. Bir yerde bir tiyatro varsa, orada kuşkusuz kent de vardı.
Sayfa 16 - kentin adı, Herculaneum.Kitabı yarım bıraktı
Karşılarındaki altı yıl aradıkları Tut-enkh-Amun’un ta kendisiydi. Carter, “Böyle anları dil anlatamaz,” diyor.