O, şiiri güzellik adına sevmişti; ama kızla tanıştığından bu yana aşk şiirinin uçsuz bucaksız geniş alanı önünde açılmıştı. Kız ona Bulfinch ve Gayley'den bile daha fazla bir anlayış vermişti. Bir hafta önce üzerinde ikinci bir kez düşünmeyeceği bir dize vardı - " Bir öpücüğe ölüyor Tanrının çılgın aşığı"; ama şimdi bu dize ısrarla sürekli aklındaydı. Bundaki olağanüstülüğe ve gerçeğe hayrandı; ve kıza bakarken biliyordu ki bir öpücüğe mutlulukla ölebilir di. Kendisini Tanrının çılgın aşığı olarak hissetti, hiçbir şövalyelik ödülü ona daha büyük bir onur veremezdi. Ve sonunda yaşamın anlamını ve neden doğmuş olduğunu biliyordu.
Sayfa 72
Dostluk, bir insana yalnızca belleğinin doğru çalışmasını sağlamak için gerekli. Geçmişini anımsamak, onu hep sırtında taşımak, dedikleri gibi, belki de insanın kendi ben'ini koruyabilmesi için gerekli tek koşul. Ben'in çekip küçülmemesi, oylumunu koruması için, anılan bir saksı çiçeğini sular gibi sulamak gerekiyor; ve bu sulama işi, geçmişin
Chambord Kontu (V. Henri) olayını hatırlıyor musunuz? Bu da bir kral, lejitimist [iktidarın meşruluğunu soya dayandıran monarşi taraftarı]... İspanya'da Don Carlos'un yaptığı gibi, o da aynı dönemde Fransa'da iktidar arayışına girmişti. Hatta birbirlerini aynı aileden, aynı kökten sayabilirler, ama ne kadar farklı! Biri inançlarına
Sayfa 296 - 297, 298, 299,300, 301,302,303Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
