Süleymaniye'de Bayram Sabahı - Yahya Kemal Beyatlı
Artarak gönlümün aydınlığı her saniyede
Bir mehâbetli sabah oldu Süleymâniye`de
Kendi gök kubbemiz altında bu bayram saati,
Dokuz asrında bütün halkı, bütün memleketi
Yer yer aksettiriyor mavileşen manzaradan,
Kalkıyor tozlu zaman perdesi her an aradan.
Gecenin bitmeye yüz tuttuğu andan beridir,
Duyulan gökte kanat, yerde ayak sesleridir.
Bir
Bir zamanlar müşfikti erkekler.
Yumuşaktı sesleri.
Davetkârdı sözleri.
Bir zamanlar aşkın gözü kördü.
Bir zamanlar dünya bir şarkı gibiydi
Ve o şarki heyecan vericiydi.
Bir zamanlar.
Sonra tepetaklak oldu herşey.
Vakti zamanında bir hayal kurardım.
Umutlarım yüksekti ve yaşamaya değerdi.
Aşkın asla ölmeyeceğini düşlerdim.
Tanrının bağışlayacağı
Üzgünüm, ama ben imparator olmak istemiyorum. Bu benim işim değil. Artık hükmetmek yada fethetmek istemiyorum. Mümkünse herkese yardım etmek istiyorum. Yahudilere yahudi olmayanlara zencilere ve beyazlara. Hepimiz birbirimize yardım etmek istiyoruz. İnsanoğlu böyledir. Birbirimizin mutluluğunu görerek yaşamak istiyoruz kederini değil.
Ama insan, kibirli insan, geçici bir yetki kazandı mı,
Emin olduğu şeyde çok cahil olduğu halde,
Kırılgan varlığıyla öfkeli bir maymun gibi,
Ve Tanrı’nın gözleri önünde
Öyle akıl almaz, budalaca eylemlere girişir ki,
Ağlatır melekleri.
Shakespeare (Türkçesi: Özdemir Nutku)
youtu.be/1wp-b3iyHcg
İzleyin lütfen, bunu yapan pislik yakınlarda dışarı cıkıcak..
Ben o küçük kız için bir hikaye yazmak istedim belki şu an büyüdü ama hala içindeki çocuğu saklıyor biliyorum...😔🌹
Yüzüne çarpan güneş ışığı, kulağına çalınan kuş sesleriyle yeni umutlara, yeni umutlara, yeni güne gözlerini açtı. Yatağından kalkıp her gün
Tanrı varmış yokmuş bunun ne önemi var ki? Hiç kendinize sordunuz mu, insanlık diye bir şey var mı yok mu diye? Tanrı insanoğlunu suretinden yaratmış! ne güzel! Schlomo, tanrının resmi! ama bu sözleri Tevrata kim yazmış? İnsanoğlu! Tanrı değil!
İnsanoğlu! Bir şekilde kendisini tanrının yerine koymuş. belki de böyle olmasını tanrının kendisi istemiştir. Ama insanın, tanrının oğlunun her şeyi yaşayarak öğrenmesine Tanrı karar vermiştir. İnsanoğlu, korkularından kurtulmak için Tevratı yazmış. Tanrı falan pek umurunda değilmiş. Tanrıyı sevmesek de ona dua ederiz. Ya da daha iyisi, dünyevi varlığımıza yardım etmesi için yalvarırız. Tanrı bizim umurumuzda değil. Biz sadece kendimizi düşünüyoruz. aslında soru tanrının var olup olmadığı değil.!
“ben var mıyım?” soru bu...
“ben”