G. Childe'ın deyimiyle "İnsan topluluklarının yalnız ekmekle yaşayamayacakları açıktır. Fakat eğer Tanrının ağzından çıkan her söz doğrudan doğruya ya da dolaylı olarak, bu sözleri kutsal bulan toplumun gelişmesine ve biyolojik ve ekonomik refahını artırmaya yaramazsa, o toplum eninde sonunda Tanrısıyla birlikte yok olur."
Sayfa 27Kitabı okudu
Hıristiyanlık'ta Şehitlik
edilemeyeceği anlamına geliyordu. İsa’nın akımındaki bir başka büyük değişim doğrudan İsa’nın infazından doğmuştu. İsa’nın müritleri kültlerinin kurucusunun örneğini izlemek istediklerinden Hıristiyanlık bir ölüm kültü haline geldi. Böylece Hıristiyan şehidi çağına girdik. Bu, yeni bir sapmaydı. Yahudilerin, Daniel Kitabı’nın yazıldığı dönemde
Avrupa Hunlarının büyük Kağanı Atilla (Attila)’yı anlatırken, şöyle demiştim:
“Atilla, çirkin ve utanç verici olaylar karşısında çok sert tepki gösteriyordu. Söz gelişi, Hunların dirisi karşısına çıkamayan Bizanslılar, sınırdaki Hun büyüklerine ait mezarları tahrip etmişlerdi. Bu olaya Atilla’nın tepkisi çok sert oldu. Bu çirkin olayın
Tanrının yalan sözleri ile kandırılan yıgın insan topluluğun son hali
Günün aydınlığı ile var olma mücadelesi veren yığın insan topluluğu haline getirildik.
Tanrının düşüyüz, dedi, o yaşlı adam
Bizi unutunca ölüyüz
Basbayağı bir ölü
Bilmem ki bu sözleri ben
Hangi sözle buluşturdumdu o zaman.
Yapı Kredi yayınlarıKitabı okudu
Çocuk değil o sözleri söyleyen; tanrının adını anmakla da büsbütün büyüdü artık.
Sayfa 25Kitabı okudu
Ksenophon'un bu konudaki sözleri Yunanların yaygın görüşünü yansıtıyor. İnsanı hayvandan ayıran farkın, hayvanların açık havada yaşayabilmesinin aksine, insanların başının üstünde bir çatıya ihtiyaç duyması olduğunu düşünen Ksenophon, tanrının erkeğe ve kadına zıt özellikler verdiğini söylüyordu. Erkek bedenen ve ruhen açık hava faaliyetlerine ve dışarıdaki işleri müsaitken, kadın içerinin işleri içindi. Dolayısıyla, "kadın için doğru olan dışarı çıkmayıp evde oturmaktır. Erkeğin dışarıyla ilgilenmeyip evde durması utanç vericidir."
Sayfa 107Kitabı okudu
İncil’de hiç olmadığı halde, kadınlar üzerine Tanrı’nın sözleri diye İncil’e birkaç söz ekledi ve bu sözler üzerinden sadece halkı değil, nüfuz sahibi insanları da etkilemeyi başardı.
Yüzüncü Ad:Baldassare’nin Yolculuğu
“Ne tuhaf bir zaman bu bizimkisi ki iyilik, kötülüğün yaldızları altında saklanmak zorunda kalıyor.
Belki de zamanıdır, zamanın sona ermesinin...”
Amin Maalouf alışageldiğimiz tarzıyla bizi mistik bir serüvenin içine atıyor. Öyle ki Lübnan’dan başlayıp Türkiye’ye uzanan oradan Yunan Adaları’nın yolunu tuttuğumuz bir serüven. Yazar çok iyi bildiği,
Raymalı-aga kendi zamanında çok tanınmış bir cırav (yırcı), bir ozan idi. Daha küçük yaşta ün kazanmıştı. Tanrı vergisi bir yetenek ve kişiliğinin üç güzel özelliği sayesinde bozkırın en ünlü yırcısı, âşık ozanı olmuştu: Güftesini kendi yazar, bestesini kendi yapar ve güzel sesiyle bunları hem çalar, hem söylerdi. Dinleyenler ona hayran
ötüken yayınevi
Gönül yorgunluğu ne, biliyor musun? Gökte yıldızın kalmiyor. Gölgen bir yere sığmıyor. İçindeki şarkı içinde boğuluyor. Penceren sokağa bakmıyor. Bütün sevgi sözleri kalbinde cezaya dönüyor. Kirpiklerin hiçbir güzellikle halkalanmıyor. Baktığın bütün sular yeraltına çekiliyor. Sevmek korkusu ayrılıktan çok önce acı veriyor. Dünyanın bütün