Schweigger, buna karşılık, Türklerin imarethanelerini, fakirlere ve yolculara aş dağıtılmasını uzun uzadıya hayranlıkla anlatır
Sorma ben de çok sevdim -_-
Latince çok uzun zamanlar insanlar arasında en kolay öğrenilen, benimsenen bir üslûb ve yazı dili olarak kaldı ki, devlet hayatından kalkışı 1848’dir.
Beyoğlu; İstanbullu Türk’ün yaşamında Avrupa’ya aralanan bir kapıydı.
Saygılı gençliği şimdi gör sen!
Gene okullardaki eğitimi ve çocuklara dinî metinlerin ezberletilmesini beğenir ve Türklerin Kur’an’ı ezberletmesi gibi bizim kitabımızı da çocuklara ezberletmeliyiz teklifini getirir. Üstelik Türk okullarında çocukların, Almanya’daki gibi çok dövülmediğini, şefkatli davranıldığını,[54] onların da saygılı bir gençlik olarak davrandıklarını ve öyle yetiştirildiklerini söyler.
Tarihçiliğin babası Herodot aslında bir seyyahtır.
“tarih yapmak” gibi bir görüş ve deyim ortaya çıkıyor: “Tarih yapanlar”, pozitivist zihniyetin bir ürünü.