Öğretmenler Gününüz Kutlu Olsun.
Eski günlere gidiyorum. İlkokulda sınıfın en haylaz öğrencilerinden biriydim. Ama standart haylazlardan biri değildim. Sınıfın en çalışkanları ile takılırdım. Arkadaşlarımdan biri Ankara Tıp, diğeri Kuleli yi kazandı. Ama derste dinlemeden anlayanlardandım. Garip bi cümle oldu haklısınız. Ne dinlediğimi hatırlıyorum. Ne de evde çalıştığımı. Ama
Erkekliğimiz Batsın ..
Bir tecavüz sahnesi düşün. Bizzat senin başından geçiyor. Ama kadın değil, erkeksin! Herhangi bir kuytuda senden daha güçlü bir erkeğin ani ve habersiz saldırısına uğruyorsun. Belki şarap, belki soğan kokan ağzını zor kullanarak ağzına yapıştırıyor. Hırıltılar arasında salyalarını dudaklarına bulaştırıyor.
Uzaklaşmaya çalıştıkça kendine çekiyor
Okumak varoluşun temel sorunlarını anlamak için gerekli verilerin ve düşünsel alt yapının oluşturulması amacıyla yapıldığı takdirde insan türünün tek anlamli ve asil eylemidir.Bos vakitleri geçirmek entelektüel bir imaj yaratmaya çalışmak ucuz duygu ve düşüncelerini tatmin etmek sosyal paylaşım sitelerinde kitapları süsleyerek yayınlayarak beğeni toplamaya çalışmak amacıyla yapılan tüm okumalar ise lumpenliktir sahtekarlıktir.Arizali ruhların ve beyinlerin acınası bir çığlığıdir.Lutfen kitaplari kirletmeyin.!!(msj yazmayın lütfen cvp vermyorum)
Vekaleten hissiyatlar çağındayız
Gerekçesiz öldürülen çocuklardan duyacağımız öfkeyi
Çok daha zahmetsiz
Verilmeyen penaltılardan çıkartmaktayız...
Vekaleten tatmin oluyor gururumuz
Bir fidan bile dikmeden
Sırf gübre üreterek geçip giden ömrümüzü
Ne mevcut olan
Ne paydaşı olduğumuz
Ne ekmeğe
Ne de suya
Tahvil olunabilen
Her hangi bir şeyin
Olmayan her hangi bir başka şeye
Galebe çaldığı hülyası ile affetmekteyiz...
Vekaletini verdik ömrümüzün
Bile bile simsarlara
Kazanmak değil derdimiz
Varsın başkaları batırırken bizim adımıza mevcudiyet sermayemizi
Biz narkoz altında duymayalım
Neşter neşter doğrandığımızı...
KENDİNİ ÖZLEMEK
Aslında insan, fark etmeden de olsa en çok kendini özler. Ben özlemi, öylesine derindir ki insanın, yaşadığı anın yani şimdiki zamanın içinde bunu tatmin edebilmesi için çok ciddi bir farkındalığa sahip olması gerekir. Eğer bu farkındalığımız yoksa andan tat almamız çok zordur. Bu yüzden beklentilerimizi ve umutlarımızı geleceğe yöneltiriz.