-- Savaş aç
kanı mavi soylulara.
Unutulmuş olacak mı acaba bütün bunlar --
Apenninler ardında ışığın sönmesi gibi, âh:
insan devletleri ve olaylar
ve içimizde şarkı söyleyen ilâh,
ve apandisitten artakalan sevimli yara izi
küçük bir çizgi ve sağlı sollu bir sürü küçük nokta--
sanki doyumsuz bir yaşam yüzdesinin işareti,
belli belirsiz bir dilin olmayışı mı yoksa?...
Şairleri öldürmüyorlarsa şâyet
bil ki, öldürülecek kimse yok.
Dert küpü olduğu zaman senin vatanın
o yeraltı milyonerleri
açığa vuruyorlar elmas takıları ve fok kürkleriyle
kendi ruhlarının pornografisini.
Yalnızlığı telafi edemeyecek
bahçeye ardına kadar açık marangozhane.
Benim üzüntüm sanatla ilgili değil,
Bunalıyorum gerektiği gibi işte.
Bıkkınlık verdi tasvir biçiminde yaşamak,
her şey plastikten -- pılıpırtı bile,
Sen ve ben gelecekte olmayacağız,
küçük kilise ise...
Bilim ve teknik inekleri
Harlamow ile Petrov'u izliyorlar,
ve seks devrimcisi Sudarkina
gece karanlığına bürünerek
tek vücut donuna sığdığı gibi
kalbine
Krasnodar'ın yarısını sığdırarak,
ailenin, özel mülkiyetin
ve devletin temellerini baltalıyor.
İnsan organizmasında
yüzde doksan su var,
Paganini'de belki
yüzde doksan aşk!
Ayrıca -- bir istisna olarak
kalabalık eziyorsa sizi,
insanın tutumunda
yüzde doksan iyilik..
Yüzde doksan müzik
külfet olsa bile,
içimdeki çerçöpe rağmen,
yüzde doksan sen.
-- Vücudunuza acıyor musunuz? pekiy, ya annenize kalan yılların gizemine?
-- Evet.
Selam!' dedi o, hırlayarak, Rus şiirine.
Bir tabanca mı, yoksa bir ustura mı verelim size?
Siz, dâhi misiniz? O halde kaos'a karşı hayasızlık edin...
Telefon Kulübesi
Kuşlar çığlık atarak siyah gökyüzünde uçuyorlar.İnsanlar sessiz,beklemek kanıma acı veriyor.
Sayfa 32Kitabı okuyor
