Bir çok kişinin bugüne kadar okumamı önerdiği bir kitaptı. Sadece bu kitap değil, genel olarak 
Bediüzzaman Said Nursî nin kitaplarını okumamı istediler. Ben çok yanaşmıyordum. Derslerine katıldım, internetten izledim. Ama alıp okumak çok ayrı. Zor çünkü. Cidden ağır bir dili var. Elime ilk Lemayı alıp okumaya başladığım günü hatırlıyorum. Hiç bir şey
Birçoğumuzun yazı yazma niyeti olduğu gibi kaleme dökmekte zorlandığını biliyoruz. Aslına bakarsanız ben de o kişilerdenim.
Okurken nerelerde hatalarım olduğunu gördüm. Açıkçası yazar olmak yada biz buna yada yazı yazmayı sevmek diyelim , öyle kolay olmadığı gibi bir sürü teknikleri var.
Bizler hep istiyoruz ki kısa yoldan yazalım, bir eserimiz olsun bir sonra ki levele geçelim. Ama o dediğimiz öyle olmuyor işte.
Mesela yazarımızın da söylediği gibi araştırma yapmak, yazılacaklar listesini oluşturmak, not almak, aldığımız notları tekrar tekrar okumak ve bana göre en önemlisi yazdığımız her an gibi bir şeyi bu şiir, öykü, roman veyahut kısa bir söz bile olsa bir kağıda dökerek nerede ne yapmak istediğimize karar vermek.
Düşünün ki bir öykü yazdınız fakat bunu telefondan veya bilgisayar üzerinden yazmayı tercih ettiniz.yazdığınız yazıyı bir çıktısını alıp tıpkı basım yapılmış gibi düşünerek hareket etmemiz gerektiğini, hatta bir çok ünlü yazarımızın yazarken hangi metotları uyguladığını anlatıyor.
Kısacası sizde yazmayı seviyorsanız, bu eseri baş ucunuzdan eksik etmeyin derim. Tekrar tekrar okuyacağınız size bir pusula olacak bu eser için sevgili yazarımız 
Adem Özbay a ve yayın evi @azyayingrubu 
Şaban Alıyev çok teşekkür ederim
Sevgi ,kitap ve hoşgörüyle kalın ️
