"Kendinizi harap etmeyin Temür Melik. Kaderin önüne kim geçebilir?"
“İtidal, Temür Melik, itidal. Müslümanlar arasında kılıç bir girerse bir daha çıkmaz. Gidenler gitsin, kalanı bize yeter. Şehit olmaya karar vermiş isek, askersiz de şehit olunur.”
Sayfa 177Kitabı okudu
“Hainlerin tek cezası vardır Temür Melik, o da ölümdür. Ancak öldükten sonra ihaneti düşünmezler. Allah’a emanet ol!”
Sayfa 36Kitabı okudu
“…Kendini müdafaadan âciz birini öldüremeyecek kadar yürekliyim.”
…
“Kılıcın değil, beni yüksek ruhun yıktı Temür Melik.”
Sayfa 27Kitabı okudu
Derler ki: Eğer şehir kumandanlığı Temür Melik gibi cesur bir askerî dehânın elinde bulunsaydı, Semerkant en azından yiyecek stokları bitinceye kadar, yani bir, bir buçuk sene istilâcılara karşı koyabilir, hattâ zaman zaman yapılacak huruç hareketleriyle düşmanı kaçırabilirdi. 
Ne var ki kale kumandanlığını Valide Sultan Türkân Hatunun kardeşi Harzem Şah Muhammed’in dayısı, Kıpçaklardan Turgay Han yapıyordu. Onu ne halk seviyordu, ne asker. Sadece etrafındaki birkaç dalkavuk tarafından destekleniyordu. 
Sayfa 239Kitabı okudu
Askerine evlere girmelerini, sağlam bütün erkekleri sokağa çıkarmalarını ve insafsızca kırbaçlamalarını emretti.
Bu vahşet tam üç gün sürdü. Askerler halka zulmettiler. Nihayet Celâleddin ve Temür Melik’in sabırları taştı. İkisi birden Sultanın huzuruna çıktılar. Önce Temür Melik söz aldı:
“Ne haldir, Sultanım? Kendi teb’amızı kendi ellerimizle ezeriz. Cengiz putperesti şehri alsa başka bir muâmele mi edecekti sanırsın? Bu milletten iyilikten başka ne gördük? Vergiler onların sırtında, askerlik onların sırtında, iş onların sırtında, savaş onların sırtında. Üstelik zulmetmek!.. Revâ mıdır? Müslümanca bir iş midir..?”
Sayfa 146Kitabı okudu
“Bunlar çok büyük bir ordunun öncüleriydi. Yendik, ama bizim için iftihar edecek bir şey değildir. Koca Harzem ordusu bir avuç Moğol öncü kuvvetini dağıtırsa ne lâzım gelir? Asıl harp bundan sonradır. Mademki bir kere bu yola girdik, hemen süratle hazırlanmaya başlamamız gerektir.”
Celâleddin de aynı fikirde idi. Zaten onun düşündüğü gibi Temür Melik düşünür, Temür Melik’in düşüncesini o paylaşırdı. Yapışık kardeş gibiydiler. 
Sayfa 132Kitabı okudu
“Merhametsiz olma,” dedi. “Merhametsiz olmak Müslümana yakışan bir sıfat değildir. Kardeşlerini de en az kendin kadar düşünmelisin.”
“ Bu benim kardeşim değil ki…”
“Ya?”
“Ben Kıpçakım, bu adam ise Türkmen…”
Temür Melik titrediğini hissetti. Irklar arasına ekilen düşmanlık tohumları filiz vermeye başlıyordu. 
Sesini yükseltti:
“Aynı topraklar üstünde yaşıyorsunuz. Bu bile olmasa Müslüman olmanız yeter. Din kardeşliği öz kardeşlikten daha kavidir.”
Sayfa 32Kitabı okudu
İnsanlar ölür. Devletler, idealler Yaşar Temur Melik.
Sayfa 143Kitabı okudu
Göreyim seni Temür Melik. Şimşek ol çak, yıldırım ol düş.
Sayfa 135Kitabı okudu
