《Sanki gecenin bütün gizi, bütün sihri oraya, çiçeklerle çalıların kokuları, karanlık dolambaçları arasına toplanmıştı. Kendini arıyor ve tam da böyle, ruh haline denk düşen, hoş yarı karanlıkta buluyordu. Fakat huzur veren sesler gelmiyordu karanlıktan, başının üstündeki gökten, yıldızlardan. Onunla alay ediyor, hiç bir şey vaat etmeyen, umuttan bile yoksun, hüzünlü sesler çıkarıyorlardı. 》