Livaneli ve muhteşem kalemi... Bir solukta okuyacağınız bir kitap. Yazarın en siyasi kitabım dediği, "2009'da Orhan Kemal Roman Armağanı" aldığı, küçücük bir adanın yok edilmesinin üzerinden aslında yönetenlerin bir ülkeyi demokrasi maskesi (çoğunluk diktatörlüğü) ile nasıl yok edebildiğini, sanatın öngörülerine sığınarak ne çok şeyi kazanabileceğimizi gösteren, ütopya olarak başlayıp distopyaya dönüşen harika bir roman!
Yaşar Kemal'in kitabın önsözünde vurguladığı gibi: "Son Ada romanı beni vurmuştu. Bu romanı bir kere okudum. Elim değdikçe bir daha, bir daha okudum... Bu romanda insanların hepsi canlı ve yaşıyorlar. Bir de tilkiler var, bir de orman var, ormanın çamları, tilkilerin vatanı, bir de martılar. Hiç bilmediğimiz martılar. İnsanlardan bile daha güçlü anlatılmış. Zülfüce yaratılmış martılar, başka bir romanda, başka bir yerde olamazdı. Bakkalın bir sakat çocuğu var. Sakat mı değil mi romanın sonuna kadar bilmiyoruz. Bu çocuk bu romanda olmasaydı, roman bu kadar büyük olmazdı.."
Bu romanı okuduktan sonra engelli çocuklara, leyleklere, tilkilere, yılanlara, en çok da martılara başka bir gözle bakacaksınız, doğanın bu olağanüstü dengesinde, hayretle!..
