Birkaç ay sonra içimde yeni bir his belirdi; çok kötü bir his. Artık yalnızca mutsuz ve üzgün değildim, öfkeliydim de. Çarpık ağzım, yamuk ellerimle işe yaramaz bedenim yüzünden bütün dünyaya kırgındım. Çevremde normal ve kusursuz olan her şeye bakıyordum ve kendi kendime neden farklı olduğumu, neden diğer insanlarla aynı duygu, ihtiyaç ve duyarlılıklara sahipken, normal bir yaşam sürmemi engelleyen, hatta kendimi her gördüğümde midemin bulunmasına yol açan işe yaramaz bir bedene sahip olduğumu belki yüzüncü kez soruyordum. Dört gözle bekleyecek neyim vardı?
Ben bir çobandım. Hiçbir zaman bir çoban gibi çalmadım. Hiçbir zaman koyunlara çalmadım. Kendimi bildim bileli hep bugüne çaldım ben kavalımı. Bugün dünyanın en iyi kaval çalan insanıyım. İşinizi sakın hafife almayın ve daima büyük düşünün!
“Vahşi Batı filmlerindeki bufalolara benziyoruz artık. Yanımızdaki vurulup düşüyor. Gözucuyla bakıp, yolumuza devam ediyoruz... Ruhsuz... Duygusuz...”
Okur Takip Önerileri
Ha bire “aynı gemideyiz” derler...
İşte bakın, aynı uçaktayız.
Kaderimiz ortak.
Karada da, denizde de, havada da.
Aynı yolun yolcusuyuz.
Hep başımıza bi felaket geldiğinde mi “tek yürek” olduğumuzu hatırlayacağız?
Çığlığın anadili olur mu?
“Kendi yurdunuzda ocağınıza incir ağacı dikilmesin istiyorsanız, ihanetin karşısına dikilin.”
Hala diyorlar ki:
“Atatürk diktatördü.”
Vahdettin neydi peki?
Demokrat Parti Genel Başkanı mı?
“Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir” diyen diktatörü, dünyanın neresinde gördünüz Allah’ın geri zekalıları?
Sayfa 36
Başını kaldırıp o kocaman yüze baktı. O siyah bıyığın ardına gizlenen gülümseyişin anlamını kavraması kırk yılını almıştı. Ah, o acımasız, boş aldanışlar! Ah, o sevecen kucaktan dik kafalı, bile isteye kaçışlar! Yanaklarından cin kokulu iki damla gözyaşı süzüldü. Ama artık her şey yoluna girmişti, mücadele sona ermişti. Sonunda kendine karşı zafere ulaşmıştı. Büyük Birader’i çok seviyordu.
Sayfa 320Kitabı okudu
“İçine giremezler.” demişti Julia. Ama adamın içine de girebiliyorlardı işte. O’Brien “Burada başına gelenler sonsuza dek sürecek.” demişti. Doğruydu. Bazı şeyler geri gelmiyordu , insan bir daha geriye dönemiyordu. İnsanın içinde bir şeyler ölüyor, yanıp kül oluyordu.
Sayfa 313Kitabı okudu
Geleceğe ya da geçmişe, düşüncenin özgür olduğu, insanların birbirlerinden farklı oldukları ve yapayalnız yaşamadıkları bir zamana; gerçeğin var olduğu ve yapılanın yok edilemeyeceği bir zamana:
Tekdüzen çağından, yalnızlık çağından, Büyük Birader çağından, çiftdüşün çağından; selamlar!
Sayfa 38Kitabı okudu