"Çünkü insanlar böyleydi. Ölürler ve bir hoşça kal bile demeden giderlerdi. Eninde sonunda hepsi uzağa giderdi. Onlara bağlanırsan, onlardan sevgi beklersen bu senin ahmaklığın olurdu ve bedelini öderdin."
" 'Yalnızca siz sabırlısınız matmazel.'
Kız hafifçe omzunu silkti. 'Kim ne yapabilir ki?'
'Filozofça bir düşünce, matmazel.'
'Bence bu kayıtsızlık göstergesi. Bir tür bencillik. Kendimi gereksiz duygusallıktan korumayı öğrendim.' "
"Tanıdığın düşman tanımadığın dosttan yeğdir. Yoksa değil midir? Güç yozlaştırır. Mutlak güç muhakkak yozlaşır. Parlayan her şey altın değildir. Hiçbir şey mutlak değildir, ölüm ve vergiler dışında."
"Ben umut etmezdim. Hem de asla. Umut dediğin şey bağımlılık yapardı ve ona bel bağlamaya başlardın. Bu kadar zalim bir dünyada koltuk değneklerine ihtiyaç duymayı reddediyordum."
"Sanki gerçekten burada değilmişim gibi. Olan biten hiçbir şeyi tam olarak hissedemiyorum. Çevremden soyutlanmış durumdayım. Sanki burada duran, tüm bunları yaşayan ben değilim. Gerginim, kafam dağınık."