Teyfik fikret! Kış şiirleri söyle. Yüreğim kızdı. Kafam kızdı. Kar altında biçareler, soğuk düşünceler, ete değen çeliğin serinliği. Zavallı ruh! Işlediğin günahlar ne kadar büyük ki gecenin bu saatinde dolaşıyorsun. Nereden gelip nereye gidiyorsun."
https://1000kitap.com/Reproof 'a ithafen..
Dilim döndüğünce kitabı anlatmaya çalışacağım.
Tevfik Fikret.. Bu ismi genel olarak okurken ya da telaffuz ederken "Teyfik" derler. Hep sinir olmuşumdur bu duruma. Her daim, hangi şair, hangi yazar olursa olsun, daima bir insanın adının doğru söylenmesini savunmuşumdur. Kitaba geçeyim en
Koşan elbet varır, düsen kalkar , kara taştan su damla damla akar birikir , sonunda bir gümüş göl olur , Arayan hakkı en Sonunda Bulur ...
Teyfik Fikret...
Teyfik FİKRET aile yaşamına son derece bağlıydı. Bütün yüreğini eşine vermişti. Bir gece bile eşini bırakıp konukluğa gitmemiş olduğunu sanıyorum.
Bu duygusunu çocukluk sayılacak bı dereceye vardırmıstı. Bazen yan yana geldiğimiz zaman Fikret'ın birdenbire gülümseyerek yer değiştirdiğini ve beni sağına aldığını görürdüm. Bakişlarimiz karşılaşır, karşılıklı gülüşürdük.
"Anladım affedersin" der takılırdım.
Sol yanda kalp vardı ve kalbi bütünüyle eşinindi. Yürek tarifina kimsenin geçmemesi gerekirdi. Fikret bı kez bunu açıklamıştı anacak , doğallıkla herkesin yanında ve herkese söyleyemezdi.
Sen olmasan...
Bu samîmî bir itirâf işte;
Sen olmasan yaşayamam:
Seninle râbıtamız hoş bir îtilaf işte;
Fakat bu râbıta hâlî mi rûhu ezmekten?...
Akşam
Gurûba karşı düşündüm sûkûn içinde bunu:
Fena değil sevişip ağlamak, fakat heyhât,
Bükâya deyse hayat!...
TEYFİK FİKRET