“Her anlamda olumsuzlaşan İstanbul’u artık istemiyordu ve ölümü de öylesine umursamıyordu ki... hani;
— Beyoğlu’nun tadı kalmadı, artık öteki dünyaya gidelim, der gibi. Ve ölmeden dört gece önce Degüstasyon’un kapısı önünde karşılaştığımız Ali Poyrazoğlu’nun yanağından makas alıyor,
— Tatlıhayat kurbanları, gene nereye? diye takılıyordu.”
Alıntı Şuradan: Özlü, Tezer. “Eski Bahçe.” Ada Yayınları, suç:92-93. iBooks.