Sanatkar gerçeğe sırtını çeviremez, onun görevi gerçeği daha yüksek bir düzeyde kanıtlamaktır. Buna karşılık yalnızca gerçeğe bağlılık da yetmez. Sanatçı gerçeğin kölesi olursa onu nasıl belirtebilir? İşte deha bu iki akımın birleştiği noktada yer alır. Bunun içindir ki Wilde o hayran olunacak güzellikteki Ballad'ı (The Ballad of Reading Gaol) yazabilecek gücü ancak bitkin bir halde hapisten çıktığı vakit buldu.
Wilde Ballad'ı birlikte hapis yattığı bir mahkumdan esinlenerek yazmıştır. Hapis hayatını anlatırken bir arkadaşına yaşadıklarını şöyle özetler; "Bu pis yerde benimle birlikte hapsedilmişlerin arasında bir tek kişi yok ki yaşamın giziyle simgesel bir biçimde değinimde bulunmasın"
OSCAR WILDE - READING ZİNDANI BALADI
Oscar Wilde - 
Reading Zindanı Baladı
Kitap bilgileri
•Original name: The Ballad of Reading Gaol
•Writer: Oscar Wilde
•Publication date: 1898
•Genre: "Oscar Wilde Reading Gaol Balladı", bir edebi tür olan balad türüne aittir. Baladlar, genellikle halk hikayelerinden ve şarkılarından esinlenerek, şiirsel bir dille anlatılan hikayelerdir. Bu tür, genellikle kahramanların ya da toplumun maruz kaldığı acıları, sevinçleri, aşkları ve trajedileri ele alır. Oscar Wilde'ın bu kitabı, İngiliz hapishanesinde geçirdiği süre boyunca yaşadığı acıları ve trajedileri, balad türünün şiirsel anlatımıyla ele almaktadır.
•Country: "Oscar Wilde Reading Gaol Balladı", İrlandalı yazar Oscar Wilde tarafından yazılmıştır. Wilde, İrlandalı bir yazar ve şairdir ve 19. yüzyılın sonlarında İngiltere'de yaşamış ve çalışmıştır. Dolayısıyla, "Oscar Wilde Reading Gaol Balladı", İngiliz edebiyatı ve İrlanda edebiyatı arasında bir yerde duran bir eser olarak kabul edilebilir.
---------------------------------------------------------------------------
My score: 9/10
The Ballad of Reading Gaol, Oscar Wilde
And all men kill the thing they love,
By all let this be heard,
Some do it with a bitter look,
Some with a flattering word,
The coward does it with a kiss,
The brave man with a sword!
. . . .
Some kill their love when they are young,
And some when they are old;
Some strangle with the hands of Lust,
Some with the hands of Gold:
The kindest use a
For he who lives more lives than one
More deaths than one must die.
"Yet each man kills the thing he loves,
By each let this be heard,
Some do it with a bitter look,
Some with a flattering word,
The coward does it with a kiss,
The brave man with a sword!
Some kill their love when they are young,
And some when they are old;
Some strangle with the hands of Gold:
The kindest use a knife, because
The dead so
Oscar Wilde'ın mahkumiyeti sırasında yazdığı "The Ballad of Reading Gaol" diye çok ünlü bir şiiri vardır. Türkçesine (Reading Zindanı Baladı) bir bakın diyeceğim ama kendisi de olağan dışı bir şair olan Özdemir Asaf bile Balad'ı sekülerleştirmekten kendini alamamıştır. Ne onunki ne de diğer çeviriler, Wilde'ın İsa Mesih'ten medet umduğunu yansıtmazlar. Oscar Wilde gibi bir adama dini temalar yakıştıramadıklarından olsa gerek diye düşünürüm.
Çoğu insan başka insanlardır. Düşünceleri başkasının fikirleri, hayatları taklit, tutkuları alıntıdır.
From "Ballad of Reading Gaol"
...
some love too little, some too long,
some sell, and others buy;
some do the deed with many tears,
and some without asigh:
for each man kills the thing he loves,
yet each man does not die.
Oscar Wilde
İnsan eliyle yapılan her bir hapishane
Utanç tuğlalarıyla örülmüştür,
İnsanın insana yaptığını İsa görmesin diye
Demir parmaklıklarla sarılmıştır.
Onu böylesine sarsan her şeyi,
Böyle feryat ettiren bütün elemi,
Sonsuz pişmanlıklarını, döktüğü onca teri,
Kimse bilemez benim bildiğim gibi: çünkü,
Birden fazla hayat yaşayanı
Birden fazla ölüm bekler.
“Oho!” they cried, “The world is wide,
But fettered limbs go lame!
And once, or twice, to throw the dice
Is a gentlemanly game,
But he does not win who plays with Sin
In the secret House of Shame.”
No things of air these antics were
That frolicked with such glee:
To men whose lives were held in gyves,
And whose feet might not go free,
Ah! wounds of Christ! they were living things,
Most terrible to see.
A prison wall was round us both,
Two outcast men we were:
The world had thrust us from its heart,
And God from out His care:
And the iron gin that waits for Sin
Had caught us in its snare.