Tik Tak Sesleri
Sesinizi duymak için yine oturdum saat başına.
Tik tak sesleri, bir başka uzaklaştırıyor, şu ruhu dindiren sesi duymaya.
Susarak yazdığım kelimelerim haykirmistir belki, size sırılsıklam aşık olduğumu, gördüğüm andan bu yana.
Hüseyin Yalçın
Odamdayım. Yani memlekette. Beni ben yapan , her acıyı tattığım ve bilmem kaç kez kaybedip tekrar ayağa kalktığım o 16metre karelik bir alanda. Duvarda yaşı Benden büyük olan eski bir duvar saatinin yıllar yılı bitmeyen enerjisi ile “tik tak “ sesleri. Her santiminde el emeğim olan odamın duvar boyaları . Gözümü hangi köşeye çevirsem canlanan anılar. Aşk, gülmeler , acılar , ağlayışlar , kaybedişler ve yeniden başlamalar bıkmadan , usanmadan. Ama şimdi bu odaya yabancı hissediyorum. Uyuyamıyorum mesela bakın . Kaçasın var bu odadan , evden hatta ve hatta çok sevdiğim şehrimden. Şimdi öyle yabancılaşmışım ki . Sokaklarına , caddelerine... Her köşesinde bir anı. Galiba bu savaşı ben kaybettim. Kendi odamı, evimi, sokaklarımı kaybettim. Şimdi ise zamanın geçmesini ve bu şehirden kaçıp yaşamak zorunda olduğum yere gidip tekrar buraları özlemek istiyorum...
Yağmurlu ve soğuk bir gecenin sabahına saat sayıyorum. Gözlerim saatin tik tak sesleri arasında akrep ve yelkovanı takip ediyor. Bu gece hiç bitmeyecek gibi. Yine o gün olanları düşünüyorum, öncekilerle kıyaslayarak. Ve yine aynı kanıya varıyorum; umursanmıyorum...
Çevremdeki insanlar için daha ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Bunları düşündükçe beynimde oluşan bir sızı ve ardından göz çevremde oluşan yanma hissi... Sanırım ağlıyorum.
Gözlerimi ne tarafa çevirsem yakın sandığım insanların beni umursamaz hallerini görüyorum artık. Bu savaşı kendi içimde başlatıyorum. Bütün öfkemi, sinirimi içimdeki sese haykırıyorum. Tabii ki sonuç değişmeyecek. Ay gökyüzündeki yerini güneşe bırakınca olaylar olduğu gibi devam edecek.
Saatin ilerlemediği, yağmurun dinmediği o soğuk gecede yastığım su olmuştu ağlamaktan. Başımda insanı çılgına çeviren bir ağrı...
Ve yalnızlık...
Bu tür olayları çok sık yaşadığımdan dolayı artık mutlu olabilecek şeyler bulamıyorum kendime. Bunalmışlık hissi. Bunlara katlanacak dermanımın olmadığını fark ediyorum. Bedenî değil, ruhanî bir dermansızlık bu.
-KB
Hayatımızdan güzel bir beste çıkarmak duası ile...
Kalbin tik-tak sesleri hayatla başlamış ölüm bestesinin notalarıdır...
Bazen sessiz kaldığınız zaman çevrenizdeki daha önce hiç fark edemediğiniz sesleri fark edersiniz. Odanızdaki her şeyi susturabilirsiniz ama bir tik tak vuran saati susturamazsınız.
Black
O sokaktan her geçtiğimde kalbim hızla çarpıyor.. Gözlerim gözlerine değeceği anı beklemekte buluyorum kendimi, korkuyla her defasında... Bir heyecan bedenimi sarıyor.. Bir iki üç saniye.. O gelmedi.. Ben durmadım.. Zaman geçti.. Geçiyor... Ama içimden hala geçmiyor... Geleceğini sayan saat tik tak tik tak sesleri kulağıma işledi.. Bir şey duyamaz oldum..
Gece ilerliyor beni de almak üzere.
Uykuyu çağırır gözlerim,
Ama nafile.
Yorgun bedenim,
Ama kime ne.
Hissizleşiyorum farkındayım.
Soğuyor her yer,
Ama üşümüyorum.
Titriyor soğuktan duvarlar,
Ama donmuyor bedenim.
Tik tak sesleri işliyor kafama.
Saniyelerin ağır tesiri üstümde,
Ama kırışmıyor duygular.
Zaman akıyor,
Ama paslanmıyor renkler.
Soluğum kısalıp uzanıyor.
Uzandıkça kesiliyor ömrüm,
Ama azalmıyor yaşamın coşkunluğu.
Karanlığa dalacak gibiyim,
Ama kurtarıyor umut beni.
Umut