Yalnızlıkmış adı , hücrelerine kadar hissedilen. Sıcacık odada donmakmış, iliklerine kadar titremekmiş. Hayal kuramamakmış rüyalarında bile. Nereye ait olduğunu bilememekmiş, yaşamakmış gelişine.
Duvarlara saatlerce bakıp cevap bulamamakmış zihinde yankılanan sorulara. Saatin tik tak sesleri arasında karanlığa gözlerini kapayamamakmış yalnızlık.
Kendini durmadan sorgulamak insani ileriye değil geriye götürüyor. Neyim eksik neyim fazla bilmiyorum. Herkese zarar veriyorum bilmeden istemeden.
Ben kimim, nerelerden bugünlere geldim. Neden neden neden.... umut borç verilmez dedi filmde , kimseden borç almadım borç vermedim. Ama neden elim kolum bağlı ? (A.K)