Bundan sonraki film çalışmamda, gerçek ve inandırıcı çekimler elde etmede daha kararlı davranacağım. Çıkış noktam, en belirgin özellikleri üzerlerine kazılan zamanla belirginleşen dış çevirim yerlerinin doğrudan izlenimleri olacaktır. Doğalcılık, filmde doğanın bir varoluş biçimidir. Doğa ne kadar doğal bir şekilde çekime girerse elde edilen görüntü de o kadar saygın olacaktır. Sinemada doğa,
doğalcı bir olasılık aracılığıyla ruh kazanıp canlanır.
Bundan sonraki filmim Kurban'ın kahramanı da kelimenin tam anlamıyla zayıf bir insan olacaktır. O bir kahraman değil, en büyük idealleri uğruna kendini kurban edebilecek güçte, düşünen, dürüst bir insandır. Zamanı geldiğinde sorumluluktan kaçmaz ve sorumluluğu başkalarının üzerine atmaya kalkışmaz. En yakınlarının bile kendisini anlamamasını göze alarak kararlılıkla, hatta daha önemlisi öldürücü bir umutsuzlukla davranır. İnsanların kendisini deli olarak damgalayabileceklerini bile bile, bütünün ve dünyanın kaderinin bir parçası olduğunu biraz olsun hissedebilmek için 'kabul edilebilir' ve 'normal' insan davranışının sınırlarını aşar. Aslında bütün bu yaptıkları da yüreğinin sesine boyun eğmekten başka bir şey değildir, yani asla bir efendi değil, sadece kaderinin bir hizmetkarıdır. Bu çırpınışlarını belki de kimse fark etmeyecektir bile, ancak dünyamızın huzuru bu çırpınışlara bağlıdır.
Bir insanın sahip olduğu en önemli şey, gönül rahatlığıyla hayatın tadını çıkarmasını engelleyen her zaman huzursuz bir vicdandır
Az çok bütün filmlerim insanın boş bir dünya evinde yalnız ve terk edilmiş yaşamadığı, tersine, geçmişe ve geleceğe sayısız iplerle bağlı olduğu görüşünden yola çıkar. Her insanın kendi yazgısını, dünyanın ve insanlığı n yazgısıyla birleştirebileceğini savunur. Ne var ki her insanın hayatı ve davranışına bilinçli olarak önem verilmeye başlanacağı umudu, ister istemez bireyin gezegenimiz üzerindeki hayatın genel akışına olan sorumluluklarını da olağanüstü ölçülerde artırmaktadır.
Her şeyi mahvedecek bir savaşın, inanılmaz boyutlardaki toplumsal sıkıntıların ve acıların tehdidi karşısında insanlığın ve tek tek her bireyin en kutsal görevi gelecek adına birleşmektir.
Kendimizi var edemediğimiz için yok ediyoruz.
Sayfa 113Kitabı okudu
Gorçakov'un bu ruhsal durumuyla bağıntılı olarak, başlangıçta insana oldukça garip gelen italyan Domenico tipi de son derece önemlidir. Toplum dışına atılmış bu şaşkın insan, içinde, insanları yok eden gerçeğe karşı koymasına yetecek kadar büyük bir güç ve akıl bulunduğunu keşfeder. Eski matematik öğretmeni, yeni 'serseri' kendini aşar ve kamuoyuna dünyanın içinde bulunduğu felaketi anlayıp insanları direnişe çağırmaya karar verir. Sözüm ona 'normal' insanların gözünde o bir 'deli'dir. Oysa acıyla yoğrulmuş aklı salt bireysel bir kurtuluş peşinde değildir; çağdaş uygarlığın çılgınlığı ve acımasızlığından insanlığı genel olarak kurtarmaktır hedefi.
Sen nesin biliyor musun? Rastgele bir yersin, olayların itişip kakışması içinde bir an dengelenivermiş bir yer. Hiç büyütme kendini.
Sayfa 112Kitabı okudu
Dışsal olaylar, entrikalar, olaylar arasındaki bağlantılar beni pek ilgilendirmemiştir doğrusu, her filmle de daha az ilgilendiriyor. İnsanın iç dünyasıdır benim esas ilgimi çeken. Kahramanımın ruh dünyasında, onu besleyen felsefede, fikri temellerinin dayandığı edebi ve kültürel geleneklerinde bir geziye çıkmak, bu yüzden bana daha doğal gelmiştir. Filmde çevirim yerlerini sürekli değiştirmiş, alışılmadık kamera efektlerine başvurmuş, egzotik dış ve 'etkileyici' iç çekimlere yer vermiş olsaydım ticari açıdan çok daha karlı olurduk, bu çok açık. Ancak bu dışsal efektler ilgilendiğim konulardan, bütün uğraşımı yoğunlaştırdığım amaçtan uzaklaşmama ve hedefin dağılmasına yol açardı. Koca bir evreni içinde taşıyan insan: işte benim tek ilgi odağım. Bu düşünceyi, insan hayatının anlamını dile getirebilmek için ise olaylar zincirine gerçekten de ihtiyaç yoktur.
Nostalghia'nın kahramanı Gorçakov bir şairdir. Köle Rus besteci Pavel Sosnovski* hakkında belge toplamak için ltalya'ya gelir, amacı bestecinin hayatını konu alan bir opera librettosu yazmaktır. Sosnovski diye biri gerçekten yaşamıştır. Müziğe yetenekli olduğunu fark eden efendisi tarafından ltalya'ya öğrenime gönderilmiş, uzun
Nostalghia üzerinde çalışırken bu filme baştan sona damgasını vuran o kasvetli, çaresiz hüznün benim hayatımın da bir parçası olacağını nereden bilebilirdim ki? Ömrümün sonuna kadar bu amansız hastalığın pençeleri altında bizzat kıvranacağımı hiç tahmin edebilir miydim?