"Bağlılık!" diye düşünüyordu Tonio Kröger, "Sana bağlanmak ve seni sevmek istiyorum, Ingeborg, sağ oldukça!"
...
Ama Tonio Kröger, daha epey bir süre soğuyan mihrabın önünde durdu, yeryüzünde bağlılığın olamayacağını şaşkınlık ve hayal kırıklığıyla gördü, sonra omuzlarını silkerek yoluna gitti.
"Mutluluk" diyordu, "kendi kendine sevilmek demek değildir; sevilmek, kendini beğenmişliğe yarayan, tiksintiyle karışık bir doyumdur yalnızca. Mutluluk, sevmek ve belki de sevginin nesnesine doğru küçük yanıltıcı adımlar atıp kaçıvermektir."