"Bu ölümlü dünyada mutlak bir mutluluk yoktur. Her mutluluk kendi içinde bir zehir taşır ya da dışarıdan gelen bir zehirle zehirlenir."
Sayfa 66 - Sosyal YayınlarKitabı okudu
"Ben insan olmak için çırpınıyordum. Evet!... İnsan olmak benim en büyük dileğimdi."
Sayfa 53 - Sosyal YayınlarKitabı okudu
"Bilgi ışıktır, cahillik de karanlık"
Sayfa 50 - Sosyal YayınlarKitabı okudu
"Ama birader senden de damat olur mu, sen damat olabilir misin?
Ne paran var, ne de bir mevkiin, sanatın da boş bir sanat.."
Sayfa 43 - Sosyal YayınlarKitabı okudu
1946'da Gallimard'ın yayına hazırladığı Toplu Eserleri için yazdığı önsözde gramerin yenilmesi güç bir utanç olan düşünce olduğunu yazıyordu.
Sayfa 19 - DibaceKitabı okudu
Binlerce sayfalık Toplu Eserleri'nin hiçbir satırı tekrar değildir. "Hep aynı şeydir, hep yenidir."
Sayfa 16Kitabı okuyor
İmansızlar Saltanatı
Mecliste iki meczup ezan okumuş. Tam dine çatmanın sırası...
Patron Yalçın'ın (Hüseyin Cahit Yalçın) eli altındaki CHP'nin hırdavat depoları toplu iğneler, menteşeler hep bir ağızdan feryat ederler.
İrtica var! Yeni bir Menemen hâdisesi... Bu bahane ile memlekette ne kadar namuslu adam varsa, toplansın doğru darağacına...
Bu adamlar bunu istiyorlar. Kan istiyorlar! Baş istiyorlar!
Sayfa 169 - TEDEV YayınlarıKitabı okudu
Dünyayı Kurucu İlke Olarak İrade
Peki de, zamanın, mekânın ve nedenselliğin ötesindeki bir şeyin varolduğunun kabul edilmesi nasıl mümkündür? Bu sorunun cevabı basittir: İrade'yi biliriz çünkü o bedenimizle özdeştir. "Bedenim ve iradem aynı şeydir."1 İrade bedendir. Bedenim, bilgimin ilk nesnesidir, ama aynı zamanda bu bedende, kendisi hiçbir zaman doğrudan bilgi'nin nesnesi olmayan bir şey tezahür eder: İrade'dir bu. Düşüncem sadece dünyanın fenomenleriyle uğraşıp onların bilgisini edinmeye yönelmişken, bedenim üzerinden dünyanın asıl özüyle, iradeyle tanışırım.
İrade'nin beden ile birleşmesi, onu zaman, mekân ve nedenselliğin dışına taşır; çünkü zaman, mekân ve nedensellik, sık sık değindiğimiz 1 Toplu Eserleri, Cilt I, s. 146. gibi, gerçekliğin değil de düşünce operasyonlarının ürünüydüler Schopenhauer'e göre.
