“Kadının anlamsız köleliği sona erince, kadın kendi varlığıyla kendisi için yaşamaya başlayınca, şimdiye kadar iğrenç olan erkek ona özgürlüğünü geri verince, kadın da şair olacaktır! Kadın da bilinmezi bulgulayacaktır!”
Seviyordum yalnızlığı; denizimdi o benim; karanlık dehlizimdi.
Sayfa 78 - Destek yay.Kitabı okudu
Masume’ye
ama umudumdu masume
hem de son
o kendine kıydı
bana da umutsuz vaatler
çözümlemesi zor kaygılar bıraktı
Emre Toygar
Sayfa 41 - Emre Toygar
O yalnızca kendi kendine yaşamayı seçiyor, insanları mesafeli uzaklıklarında kabul ediyordu. Bu sayede bildiği, inandığı kendi hayatını yaşaması daha kolay oluyordu.
Sayfa 39Kitabı okudu
Geçmişle fazla hasrolunursa insan olduğu yere mıhlanır ve bir arpa boyu yol alamazdı.
Sayfa 38Kitabı okudu
Ancak kaybolduğumuzda ya da dünyayı kaybettiğimizde kendimizi bulmaya başlarız…
Henry Thoreau
Sabit-sürekli, kendi içine kapanık, izole varlıkların toplamı değildir doğa; değişken, bağlantısal, öz potansiyelin etkileşimle geliştiği bir örüntüdür. Şeyler'in Ne'likleri vardır, ama Şeyler, Ne değildir yalnızca. Deneyim tüm varlık alanına aittir, çünkü varolanlar ilişkisellik içinde bir aradadırlar. Whitehead’in ortaya koyduğu gibi, süreklilik ve değişim, deneyimsel birlik sürecinde iç içedir.
Phoenix Yayınları
Doğa, Benlik ve Bazı Hususlar
İnsan kaostur, biyolojik düzendeki evrimin zihinsel kaosu.
Sayfa 376 - Phoenix Yayınları
Aslında erkek ya da kadın, hepsinin ortak noktası hiç bitmeyen beyinsel reglleriydi.
Sayfa 85 - Destek yay.Kitabı okudu
Yalnızlık ölümün provasıdır.
Sayfa 181 - Destek yay.Kitabı okudu
Hangi koşulda olursa olsun sanata ve hayal gücüne sığınıyor, çevresine ördüğü zırhı hiçbir şeyin delmesine izin vermiyordu.
Sayfa 31Kitabı okudu
Kendime sakladığım sözlerdi en çok sustuklarım !
Sayfa 22 - Artshop Yayıncılık -2.Baskı- 2009
Diğerleri çok mu mutluydular sanki? Etraflarında bir yığın insanla kuruyorlardı hayatlarını. Hep aynı muhabbetlerin içinde zamanlarını tüketiyorlardı. Mecbur oldukları insanların kucağına gömülmüş nefes bile alamıyor, sürekli bundan yakınıyorlardı. En yakınları en büyük işkencecileri oluyordu. Ağzını burnunu tıkayıp onu havasız bırakıyorlardı. O bunlardan kaçmıştı. Birilerinin hayatını yönetmesine, onu kendi yaşamlarının içine çekmesine müsade etmek istememişti.
Sayfa 78 - Destek yay.Kitabı okudu
garip gelecek sana bütün bu geçen günler, bir gün buralarda olmadığımda. kollarım boynuna dolanmadığında, başın yüreğimde dinlenmediği, şu ağız gözlere değmediği zaman.