usagi tsukino

Aşk olanca gücüyle çalışıyor, arkadaşımı aşka uygun birine dönüştürüyordu. … Son nefesinde yüzünün, aşk için ölmek üzere doğmuş birinin yüzüne dönüştüğünü gördüm.
Reklam
Yaşamak bir borçlanma, ölüm de bu borcun ödemesiydi.
Sayfa 214Kitabı okudu
Onlar hep bir “aile” olmuşlardı yanlızca aile. Bunun Ersin’i inciten bir tarafı yoktu, ama anne babası aşk denen şeyin ne olduğunu bilmeden öleceklerdi.
Sayfa 158Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ersin annesinin gerçekte olmayan bir bağı varmış gibi göstermeye çalışarak, kendini aileye tam anlamıyla ait hissetmek istediğini düşünmüştü. Ailenin üyesi olduğu halde, böyle sezgisel bir bağlılık yaratmaya çalıştığına göre hayatında dolmayan bir boşluk, bir pamuk ipliği duygusu olmalıydı.
Oysa Vuslatı hep bir gölge,loş bir ışık, duvarların renginde kaybolan bir eşya gibi görnüştü. Ortadan kaybolsa da yokluğu anlaşılmayacak kadar sıradan bir eşya…