Tuğçe alptekin
@tugcealptekiin
89 okur puanı
Eylül 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
İnsanın,kendi gardiyanı olduğu bir hapishaneden kaçması çok zordu! Ama elbet başaracaktım.
Sayfa 322Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Geldim işte! Döndüm sana! Gidecek başka bir yerim yok,çünkü! Tanıdığım tek ev,sensin! Bildiğim tek şey,sensin…”
Sayfa 290Kitabı okudu
Ve burada,zaman,evcilleştirilmiş bir yırtıcı hayvan gibiydi. Tek sahibi bizdik ve bu muhteşemdi!
Sayfa 244Kitabı okudu
Neye inanmak istiyorsan,ona inan! En azından,kendinden başka,kimse seni kandıramaz, 21.yüzyıl şartlarında,bu da,hiç yoktan iyidir, değil mi?
Sayfa 242Kitabı okudu
Az, dediğin, küçücük bir kelime. Sadece A ve Z. Sadece iki harf. Ama aralarında koca bir alfabe var. O alfabeyle yazılmış onbinlerce kelime ve yüzbinlerce cümle var. Sana söylemek isteyip de yazamadığım sözler bile o iki harfin arasında. Biri başlangıç, diğeri son. Ama sanki birbirleri için yaratılmışlar. Yan yana gelip de birlikte okunmak için. Aralarındaki her harfi teker teker aşıp birbirlerine kavuşmuş gibiler. Senin ve benim gibi...
Sayfa 349Kitabı okudu
Çünkü her hareketin nihai sonu acıydı ve belki de,insanoğlu bunu bilse, hiç doğmazdı. Belki de daha kötüsü, bütün bunları bilse de doğmaya devam ederdi. Ne de olsa, insandı ve doğası gereği arsızdı.
Sayfa 305Kitabı okudu
Ama ne önemi vardı artık? Herkesin öyle bir hikayesi yok muydu? Başlayıp da bitiremediği. Çünkü kimsenin dinlemediği... İçine atmak diye bir şey varken, anlatmaya ne gerek vardı?
Sayfa 285Kitabı okudu
Belki de hayat, yanlış anlayınca güzeldi. Sadece yanlış anlayınca. Ama her şeyi...
Sayfa 280Kitabı okudu
Belki de bu yüzden yok olup gitmekten korkmuyordu. Var olmaktan yeterince korktuğu için...
Sayfa 261Kitabı okudu
Onlar da, göğüslerinde bir et parçasıyla canlı canlı çürüyecekler. Ve buna da, yaşamak demeye devam edicekler.
Sayfa 251Kitabı okudu