Koparmaya karar verdiysen düşünme artık, kopar at!...
Sayfa 160 - 'BazarovKitabı okudu
"Peki gerçek hangi taraftadır?"
Sayfa 159Kitabı okudu
Mutluluk bizim olmadığımız yerdedir...
"Aşk, kutsal, sadık aşk her şeye kadir değil midir? Ah hayır! Mezarın içinde ne kadar tutkulu, ne kadar günahkâr ve isyankâr bir yürek saklı olursa olsun üzerinde büyüyen çiçekler bize masum gözleriyle sakin sakin bakarlar: Onlar bize sadece sonsuz huzuru değil, “kayıtsız” doğanın büyük huzurunu değil, sonsuz barışmayı ve sonsuz yaşamı da anlatırlar..."
Sayfa 256
Uçan balıklar havada bir süre yaşamaya devam edebilir ancak kısa süre sonra suya geri dönmek zorundadırlar. Sizin de doğal çevreme dönmeme izin vermeniz gerek.
Sayfa 268
"Şaşırtıcı iş, insanoğlu hâlâ sözcüklere inanıyor. Örneğin ona aptal deseler ve dövmeseler üzülür; akıllı deseler ve para vermeseler, memnun olur."
- Âşık olmak istiyorsunuz, diye kesti sözünü Bazarov. Ama sevemiyorsunuz: Mutsuzluğunuzun nedeni bu işte.
Sayfa 122Kitabı okudu
- ... Gizlemiyorum: Konfor dediğiniz şeyi seviyorum, ama aynı zamanda yaşamayı pek o kadar sevmiyorum. Bu çelişkiyi nasıl isterseniz öyle yorumlayın. Ne var ki, bütün bunlar sizin gözünüzde romantizmdir.
Sayfa 121Kitabı okudu
Zaman bazen kuş gibi uçar bazen de solucan gibi sürünerek geçer; ama insan en çok zamanın ağır mı yoksa çabuk mu geçtiğini fark etmediği vakit kendini iyi hisseder.
Bütün bu "yeniliklerin" gerçek nedeni Odintsova'nın Bazarov üzerinde yarattığı duyguydu. Bazarov'a acı veriyordu bu duygu; ona biri ruhunda olup bitenden ima yollu bile söz edecek olsaydı, öfkelenir, alaycı bir kahkaha ve aşağılamalarla öyle bir şeyin söz konusu olmadığını söylerdi. Kadınlara ve kadın güzelliğine pek düşkündü Bazarov; ama ideal veya onun deyimiyle romantik anlamda aşkın bir saçmalık, aptallık olduğunu söyler, kahramanlık duygularını bir çeşit sakatlık veya hastalık sayardı.
Sayfa 114Kitabı okudu
Zaman (bilindiği üzere) bazen kuş gibi uçar gider, bazen sümüklü böcek gibi ilerler; ama insanın en çok hoşlandığı, onun çabuk mu, yavaş mı geçtiğini fark etmemesidir.
Sayfa 112Kitabı okudu
Anna Sergeyevna lükse düşkünlüğünü babasından almıştı. Günahkâr ama çok iyi biri olan babasını çok severdi. Babası da ona çok düşkündü. Arkadaşıymış gibi dostça takılır, her türlü sırrını açar, çoğu şeyi ona danışırdı. Annesini pek hatırlamıyordu.
Sayfa 110Kitabı okudu
Her şeye rağmen yaşam devam ediyor
Ama her zaman geçer öğlen sıcağı akşam olur, gece olur ve acı çekenler, yorgunlar tatlı tatlı uyuyacakları huzurlu yuvalarına dönerler…