Üzerinde neredeyse evrensel bir fikir birliği olan nokta, yaygın türleşme sürecinin coğrafi (ya da allopatrik) türleşme olduğudur. Coğrafi türleşme, coğrafi olarak yalıtılmış popülasyonların genetik olarak farklılaşması demektir. Bu olay iki şekilde gerçekleşir: Dikopatrik türleşme ve peripatrik türleşme
Darwin, Türlerin Kökeninde varyasyonal evrimin farklı yönlerine ilişkin beş temel kuram oluşturdu: (1) Organizmalar
zaman içinde sürekli evrimleşirler
(biz bunu evrim kuramı olarak tanımlayabiliriz). (2) Farklı organizma çeşitleri ortak bir soydan türemiştir (ortak soy kuramı). (3) Türlerin sayısı zaman
içinde artar (türlerin çoğalması kuramı veya türleşme). (4) Evrim, popülasyonların aşamalı değişimiyle oluşur (süreklilik kuramı). (5) Evrimin mekanizması, çok sayıda biricik birey arasında hayatta kalma ve üreme açısından farklılıklara yol açan, kısıtlı kaynaklar için rekabettir (doğal seçilim kuramı).
Mikro Evrim
Evrimsel fenomenleri gözden geçirdiğimiz zaman, kolaylıkla iki sınıfa ayrılabileceklerini görürüz. Bunlardan biri, popülasyonların değişkenliği, popülasyonlardaki uyarlanmalı değişimler, coğrafi varyasyonlar ve türleşme gibi tür düzeyinde veya tür düzeyinin altındaki tüm olaylar ve süreçlerden oluşur. Bu düzeyde, neredeyse sadece popülasyonlardaki fenomenler ele alınır. Fenomenlerin bu sınıfına mikro evrim denir.
Yapılabilecek en bariz genelleme, diğer her şey eşit olduğu takdirde, şöyledir: popülasyonlar arasındaki gen akışı ne kadar azsa türleşme o kadar hızlı olur.
Doğa bir biçimde ihtiyaç duyduğu için farklı türlere sahip değiliz. Tam aksine. Türleşme çalışmaları bize türlerin evrimsel kazalar olduğunu söylemektedir. Biyoçeşitlilik için
oldukça önemli olan bu "kümeler", ne bu çeşitliliği arttırmak ne de dengeli ekosistemler oluşturmak için evrimleşmişlerdir. Sadece mekansal olarak yalıtık populasyonların farklı yönlerde evrimleşmelerinden dolayı oluşan
genetik bariyerlerin kaçınılmaz sonucudurlar.
Bazı internet sitelerinde gördüğüm üzere bir grup insan Lenski deneyi'nin evrime delil olmadığını ileri sürüyorlar. Bir kaç sitede okumama rağmen (ki siz de bakarsanız neredeyse hepsinde aynı ifadeler var) özellikle sorularla İslamiyet sitesinde evrim ağacının internet sitesindeki makalede geçen "aslında bazı araştırmalarda oksijenli
Simpatrik Türleşme
Türleşmenin ikinci yolu ise bir popülasyonun
kendi bünyesinde gerçekleşir. Örneğin mutant bir keçi sürünün
kalanı için zehirli olan bir besini sindirebilme yetisi kazanır ve
böylece değişik bir besinden istifade edebilecek bir alt popülasyon
gelişir. Bu alt popülasyon mutant olmayanlarla üremeyi bırakırsa
popülasyon da iki ayrı türe ayrılır.
-Bazı Yaratılışçılar "tür içi değişim olabilir, ama bir tür başka bir türe dönüşmez" diyorlar. Türleşme nasıl oluyor? Bunun mekanizmaları nelerdir?
-Son derece saçma bir iddia. Tür içi varyasyon varsa, neden bunun türler arasındaki varyasyon şeklinde iki türün farklılığını yaratacak olan, türleşmeyi sağlayacak olan bir varyasyon biçimi olduğu düşünülemesin? Eğer bir şey kendi içinde değişiyorsa o değişim profillerinden bir tanesinin, örneğin o türe ait bir popülasyonun neden başka bir türe dönüşebileceği düşünülmüyor? Çünkü türleşme olursa ne olacak? Mutlak ve birbirinden bağımsız olarak yaratılan kategorik ideaların, tiplerin değil türler arasında geçiş ima edileceği için Yaratılışçılar kendi temel tezleriyle çelişmiş olacak. O yüzden bilimselmiş gibi sunmaya çalışıyorlar iddialarını.
evrim yok oluş olmaksızın işler miydi?
Yok oluşsuz evrim birçok sorun demektir. En önemlisi biyoçeşitlilik üssel bir artış gösterecektir. Ne kadar fazla türün soyu vücut bulursa, daha fazla tür üretmek için o kadar fazla soy vücut bulur. Sistem çok geçmeden doyum noktasına ulaşacaktır: Yeni türlere yer olmayacağından türleşme duracaktır.
Sayfa 31 - işlerdi
Gelecekte farklı gezegenlerde yaşayan insan türleri :D
Bir popülasyon düşünün; birbirinden farklı genetik yapılara sahip türün popülasyonlarını düşünün; eğer coğrafi bir izolasyon araya girerse, aralarındaki gen akışı yani bir bireyin diğeriyle karışması engellenirse, bunlar gittiği bölgedeki şartlarla interaktif bir ilişkiye geçerek adaptasyon sağlayacaklardır. Bu, ciddi anlamda farklı genetik profillerin oluşması anlamına gelir ki, bütünsel olarak organizmayı değiştiren bir süreç olduğu için, türleşme açısından önemi olan genlerin de ciddi olarak farklılaşmasını sağladığı için, popülasyonları farklı türler haline getirecektir. Drosophila türleri kullanılarak, laboratuvarda farklı çevresel koşullar yaratıp gen akışını keserek kısa bir sürede ciddi anlamda birbirlerinden farklı türler oluşturulmaktadır. Türleşmeyi bu şekilde farklı genetik varyasyona sahip bireylerin izolasyonu ve bu izolasyonun kontrollü bir şekilde devam ettirilmesiyle sağlayabiliyoruz.