-SPOILER İÇERİR-
Gördüğüm bütün incelemelere baktığımda benim kitabı okurken ve bitirince yaşadıklarım çok zıt o yüzden biraz çekinerek yazıyorum bu incelemeyi çünkü gerçekten bende mi sıkıntı var bilemedim. Bu kitapta insanları kendine bu kadar derin bir şekilde çeken beni çekemeyen nedir anlayamadım. Lennie çok masum suçsuz ve iyi kalpli, insanın içini sızlatan bir karakter ve haksız yere çok şey yaşadı sonu da ölüm oldu bu insanı üzüyor ama nedense aşırı basit ele alınmış, basitçe anlatılıp geçiliyor gibi geldi. İçerisinde bazı yetişkinlere yönelik terimler olmasa küçük çocuklar için yazılmış bir kitap falan diye düşünebilirdim. O kadar kısa ve yalın. Gerçekten bomboş geliyor yani bana hitap etmedi desem hitap edip etmeyecek bir şey bile göremiyorum ortada hani diyeyim ki şu şu açıdan beni sarmayan bir kitap oldu. Sonuna da aşırı sinirlendim çünkü oldukça saçma ve eğer bir hayat dersi vs verilmeye çalışılıyorsa da mantıksız ve başarısız buldum. Kitabı yıllardır okuma fırsatım olmamıştı ve asla beklentimi karşılamadı. Dediğim gibi okuyan herkesin çok çok sevdiği bir kitap olduğu için kendimi bir garip hissettim sorunu kendimde aramaya başladım ama dürüst bir şekilde incelememi yapmam gerekirse yazacaklarım bu kadar.
Güzel, değişik bir kitap. İnsanı düşündürten konulara sık sık değiniliyor. Konusu dolayısıyla bazen okurken insanın içini daraltsa da yine de büyük bir sorun değil. İnsanda merak uyandırıyor ve düşünmeye itiyor.
Bu kitabı okudukça ütopya tarzı bir yaşam fikrinin ne kadar mükemmelmişcesine anlatılsa da aslında aşırı iç bunaltıcı ve sıkıcı bir hayata yönlendirdiğini tekrar daha iyi anladım. Bu tabii ki de benim görüşüm. O tür bir hayatı yaşamam için yeniden doğmam ve hayata dair hiçbir bilgimin olmaması, direkt o toplumda sıfırdan yetişmem lazım çünkü eğer aksi olursa asla ayak uyduramaz ve bunalım içerisinde bir hayat yaşarım. Kitapta bazı kısımlarda komünist söylemler var ve şahsen komünizmi mantıksız bulan ve bu söylemlere katılmayan bir insan olduğum için çok da sıcak bakamadım ama yine de bunun kitabı okumaya dair bir eksi yarattığını düşünmüyorum. Kitabı okurken karşınızdaki bir insanla derin bir sohbet ediyormuşsunuz gibi hissediyorsunuz.