Rasim Özdenören’in ilk ve son romanıymış bu eser. Bünyesinde iki hikayeyi birden barındırıyor.
Birincisi; kurtuluş savaşından sonra bir çok arkadaşını kaybetmiş olmanın verdiği hüzünle ve verdikleri mücadelenin bir hiç uğruna olduğunu gördükçe, protesto olarak 50 yıl boyunca evine kapanıp gül yetiştiren adamın hikayesi.
İkincisi; kaybolmuş, kendi kültür ve medeniyetlerinden tamamen kopmuş, yozlaşmış yeni nesili; ‘’Sitare, Yavuz, Çarli ...’’ ve diğerlerini el alan hikaye.
Kitapta yaşlı adamın sorduğu ‘’Sizler nasrani misiniz? Yoksa mecusi misiniz? Hangi millettensiniz?’’ soruları beni dehşete düşürdü.
Sağlam, sakin kafayla okunması gereken olgun ve başarılı bir yapıt. Ara verrmeden yani parça parça değilde bir, iki günde bitirip zevk alınabilecek bir kitaptır. İkinci defa okumayı deneyebilirsiniz.
Gerçekleri görebilmek ve neleri kaybettiğimizi hatırlamak amacıyla kesinlikle tavsiye ederim.
