Tuttum resmini indirdim duvardan.
Duvar ağlamaya başladı.
Ben şimdi sana şiirler yazıyorum ya;
Bakarsın unutulur giderim yarın.
Umudum şiirim, sevgim, neyim varsa;
Erir içinde geçen zamanların...
Sen şimdi yanımdasın ya;
Belkide yarın olmıyacaksın!
Nasıl geçip gittiğini yılların
Bilmiyeceksin, anlamıyacaksın.
Hangi kapıyı çaldıysam sen açtın bana."
senin olmadığın bütün şehirlere küskünüm
Sayfa 403Kitabı okuyor
Meğer çaresizliklerin en korkuncu, çaresizlikleri olduğu gibi kabullenmekmiş!
Hüzün şarkıları yalnızlığında başladı, yalnızlığında bitecek.
Her yerde türlü hile
Sahte, sevgiler bile
Güven kalmadı dil'e
Bu devir yalan devri..
Kaderin sürünmek namuslu isen
İtibar yok şişkin olmazsa kesen
Sesin yankılanır "ey şeref" desen
Sözlerinin arkasını duyan kim..
Hani sen git demeyecektin bana
Ve ben her şeye rağmen gelecektim
Ama ne sen gel dedin
Ne de ben gelebildim her şeye rağmen
Aşkımız ayrılıklarla başladı
Dünyada ne bir taç, ne de bir taht ebedi
Kalbimde senin saltanatından başka.
Çaresiz olmak bir şey değil
Çaresizliğini kabullenmek zor geliyor insana
Durup durup seninle karşılaşıyorum her yerde,
Karşıma çıkıyorsun her köşebaşında sen ...
Kimi gün parklarda, kimi gün sokaklarda,caddelerde
Gözgöze geliyoruz, saatlerce bir şey söylemeden ...
İstersen mutlu oluruz seninle
Evimiz ve çocuklarımız olur
Yemek pişirirsin kendi elinle
Kalplerimizde esenlik ve huzur..