Not: Michalengelo'dan Tomasso Cavalieri'ye(1533):
Şunu çok iyi biliyorum ki şu saatte gün içinde yediğim yemek gibi senin ismini de kolayca aklımdan silebilirim; aslında yemeği unutmak çok daha kolay çünkü o sadece vücudumu besliyor. Senin adın ise bambaşka; hem ruhumu hem bedenimi besliyor ve bunu öylesine hoş bir şekilde yapıyor ki seni düşündüğüm her an ne yorgunluk ne ölüm korkusu uğruyor bedenime. Gözlerim de payına düşeni alabilseydi, ne hallerde olurdum, düşünsene...