Üstad Necip Fazıl Kısakürek’in bir sözü hayatımın tümünün özetidir;
“Gönlüm uçmak ister semavi ülkelere,
ayağım takılıyor yerde ki gölgelere…”
Nuri Pakdil'in "Büyük Doğu" vesilesiyle tanıştığı üstad Necip Fazıl Kürek'e olan bitimsiz saygısı ve onun derin kavrayışına iştiyaklı yaklaşımı bütün hayatı boyunca devam etmiş, hatta kendi ifadesiyle, İstanbul'da otururken Üstad'ı Erenköy'deki evinde sık sık ziyarete gitmiş, sonra çok sıkı bir Necip Fazıl okuyucusu ve muhibbi olmuştur.
imtihân” denildiğinde üstad bediüzzaman'ın şu sözü aklınıza gelsin;
“defalarca eleklerden eleneceksiniz, altın mısınız, bakır mısınız diye.”
İyi üstad, dışımızda yaşananı içimizde hayat yapabilen muallimdir. En iyi muallim, en büyük üstad, şüphesiz ki hayattır. Ancak, ondan ders almasını bilmeyenler için muhtaç olduğumuz muallimler, hayatla benliğimiz arasında kürsü kurmuş olan bize daha yakından ve kendi dilimizle öğretici unsurlardır.
