Gizem Aydemir
@uzaylizem
Okuyorum, öyleyse varım...
Üniversite
188 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İnsan yapısındaki çelişkiler, onun ne ölüme ne de sonsuzluğa bir türlü dayanamadığını gösteriyor. Sonsuzluk da ölüm kadar ürkütücü bir gerçektir. Sonsuzluk, yalnız Allahın dayanabileceği bir güçlüktür.
Sayfa 155
"Önce kelime vardı," diye başlıyor Yohanna'ya göre İncil. Kelimeden önce de Yalnızlık vardı. Ve kelimeden sonra da var olmaya devam etti Yalnızlık. Kelimenin bittiği yerde başladı; Kelime söylenmeden önce başladı. Kelimeler, Yalnızlığı unutturdu ve Yalnızlık, Kelime ile birlikte yaşadı insanın içinde. Kelimeler, Yalnızlığı anlattı ve Yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız Kelimeler acıyı dindirdi ve Kelimeler insanın aklına geldikçe, Yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu.
Sayfa 152
"Bir şeyler bırakmışlardır arkalarından. Büsbütün erimeğe razı olmamıştır kimse."
Sayfa 137
Okur Takip Önerileri
Doğduğu günden beri kalbinde bir delik,
Almak için bütün sızıları içine.
Sayfa 133
Hayat, düşünceleri tutan bir hapishanedir. İnsan, can sıkıcı bir saç demetidir, ben de akılsız bir robotum.
Sayfa 32
“..., şunu bil ki, herkes birbirine karşı her bakımdan suçludur. Bunu sana nasıl açıklayacağımı bilemiyorum.”
“Hiçbir şey anlamıyorum, anlamak da istemiyorum. Olaylarda kalmak istiyorum. Anlamamaya karar vereli çok oluyor. Anlamak istersen olaylardan sıyrılmam gerekir, oysa ben sadece olayda kalmak istiyorum.”
içindeki derin acı doğabilecek bütün duygularını sömürmüştü, o anda ruhunu tam olarak inceleyebilse, bulunduğu durumun onu her iğfale karşı en kalın bir zırhla koruduğunu anlardı.
"Babacığım, mezarımı toprakla örttükten sonra üzerine bir ekmek kabuğu ufala," dedi. "Serçeler gelir; seslerini duyar, yalnız olmadığıma sevinirim."
içindeki derin acı doğabilecek bütün duygularını sömürmüştü, o anda ruhunu tam olarak inceleyebilse, bulunduğu durumun onu her iğfale karşı en kalın bir zırhla koruduğunu anlardı.
Sayfa 466
Bak yine özlüyorum seni. Bu itiraf edilmemiş bir yalnızlıktır.
Nerem varsa insan kalan... İşte orası acıtıyor.
Herkes bir gün ölecek Firdevs: Sen de, ben de. Önemli olan ölene kadar nasıl yaşayacağımız.
Sayfa 65
O güne kadar kimse beni kendinden üstün tutmamıştı.
Sayfa 59