Utanıyorum..Aciziyetimize üzülüyorum. Zulüm gören kardeşlerimizi amansız eleştiren kalbi taşlaşmışlardan utanıyorum. Zulmü görüp hiçbirşey yapamayışımızdan, sustukça, haykıramadıkça bu zulme ortak oluşumuzdan utanıyorum.Anlık vicdan muhasebelerinin ardından geri devam edebilişlerimizden, unutmalarımızdan utanıyorum.Onlara baktıkça kendi imanımı sorguluyorum...Bu susuşların hesabı nasıl verilecek?
Ah, bu fakir halkın hem evlatlarını, hem parasını yiyen sizler!
"İnan ki sizin gibi gençlerin kör inançlar uğruna kendilerini ezdirmelerine üzülüyorum. Vatan için yararlı ömrünüzü zindanlarda çürütüyorsunuz. Buradaki hoş olmayan uygulamaların aylarca devam etmesi ne kötü bir şeydir. On beş gündür boşu boşuna yirmi kişiyi meşgul ediyorsun. Yazık değil mi bu fakir halkın parasına? Sizin yüzünüzden ülkemize sızdırdırılan casuslarla uğraşamıyoruz. Bir yandan KGB, diğer yandan CIA... Bu fakir devlet kiminle uğraşsın oğlum? Bu devletin başında sen olsan ne yaparsın?”
Sayfa 127Kitabı okudu
Bazen bilmediğim bir şeyleri birilerine sorunca tersliyorlar ben anlayamıyorum,bana çok safsın diyenler maalesef çok sonradan anlıyorum. Hüsn-ü zan mı polyanacılık mı bilmiyorum ama kaba insanlar bilinsin ki geçte olsa anlayıp üzülüyorum bu da ahdır. Bir yerde okumuştum. "İncittiğin ruhun atabileceği tokadın, yaraladığın yürekten alacağın 'ah'ın gücünü tahmin bile edemezsin."
Mizacınız yumuşak olsun kırıp dökünce elinize bir şeyler geçmez kıran kırılsın diyeyim. Başkada diyecek bir şeyim yok.
"Bilmiyorum" demek her insanın kaldıracağı bir ağırlık değildir. Bilene sözümüz yok da bilirmiş gibi yapanlara kendimde dahil üzülüyorum.
Uğur UKUT