Gerekirse dünyadan vazgeç ama asla kendinden vazgeçme!
NELERİN REDDİ, NEYİN KABULÜ VEYA...
"Cenneti dünyada aramanın, ahirettekinden vazgeçme pahasına olduğu dostun da, düşmanın da bildiği bir gerçek. Yaratılanlar arasında hepimizi avlamak isteyen İblis de var. Onun oltasının ucunda yalnızca günümüzde değil, bütün çağlarda bir armudun dünya ahvalinde pişeceği ve pişer pişmez birinin ağzına düşeceği zokası baştan beri takılıydı."
TİYO, 3.Baskı, Ocak 2022
Çocukluğumuzdan itibaren “asla vazgeçme” ilkesi ile büyütüldük.
Ancak, bazen de tam olarak yapmamız gereken vazgeçmektir.
Vazgeçmek seni her zaman kötü, başarısız, güvensiz ya da güçsüz bir insan yapmaz.
Hayallerinden vazgeçme! Ama hayallerinin gerçekleşmesini başka insanların eline,umuduna bırakma. Hayallerini gerçekleştirme görevi ve niyeti sana ait. Niyetini kuvvetli tut,niyetinin arkasında dur!
"Gecenin verdiği huzurdan hoşlanarak nehir boyunca yürüdüm. Artık acı hissetmiyordum. Çevremdeki her şey bana huzur veriyor gibiydi: yüzümü okşayan hafif esinti; boş sokaklarla, kapalı kapılar ve pencereler, insanlar tarafından dışlanma, aynı zamanda onları dışlayabilme duygusu; her şeye, yeryüzüne, gökyüzüne hatta ağaçlara bile yabancılaşma. Ait olmadığı büyülü bir dünyada yürüyen bir kadın gibiydim. Bu kadının canının istediğini yapma, istemediğini yapmama özgürlüğü vardı. Ender rastlanan o kimseye bağlı olmama, her şeyden vazgeçme, çevredeki dünyayla bütün ilişkilerini kesme, tamamen bağımsız olma ve bağımsızlığının hakkını vererek yaşama; bir erkeğe, evliliğe ya da aşka bağlanmadan özgür olma; tüm kural ve yasaların sınırlandırmasından kopma hazzını yaşıyordu bu kadın. Önüne ilk çıkan erkek onu istemezse, ikincisi, üçüncüsü gelecektir. Tek bir adamı bekleme gereksinimi duymayacaktır. O dönmediği zaman üzülmeyecek, bir şey beklemeyecek, umutları suya düştüğünde acı çekmeyecektir. Hiçbir şey umut etmeyecektir artık, hiç birşey arzulamayacaktır. Hiçbir şeyden korkmayacaktır, çünkü onu incitebilecek her şeyi zaten yaşamıştır."
Vazgeçmem gereken yerde vazgeçme azmi ver; ayrılmam gereken yerde ardıma baktırma. Devam etmem gerekiyorsa zahmeti al benden, zoru kolay kıl. Kulluk muallakta kalmaktır, rahmetinden mahrum bırakma.
Cihan Çetinkaya
"Bir manzaranın güzelliğiyle birleşen sessizlik insanı kendine götüren bir yoldur. insana yerini bulma, ekmeğini kazanma olanağı veren bir geçidin açıldığı zamanın durma anı. dünyanın hay huyuna ve gündelik yaşamın kaygılarına dönmeden önce düşünce ve iç güç biriktirme. yaşamın çeşitli anlarında, köye ya da manastıra, çöle ya da ormana veya bahçeye, parka giderek tadılan sessizlik kent uygarlığına dalışın, gerçek ve mecazi anlamdaki gürültüsüyle buluşmadan önce bir kaynaklara dönüş, bir dinlenme dönemidir. böylelikle sessizlik keskin bir yaşama duygusu verir. bir durum saptaması yapmayı, yer belirleme, bir iç birlik sağlama, zor bir kararı uygulamada ilk adımı atmayı sağlayan bir vazgeçme anıdır."
Hayırlı Cumalar
Ya Rab…🙏
Vazgeçmem gereken yerde vazgeçme azmi ver; ayrılmam gereken yerde ardıma baktırma. Devam etmem gerekiyorsa zahmeti al benden, zoru kolay ve kullukta beni daim kıl, rahmetinden mahrum bırakma… Amin…🌹
Vazgeçmem gereken yerde vazgeçme azmi ver; ayrılmam gereken yerde ardıma baktırma. Devam etmem gerekiyorsa zahmeti al benden, zoru kolay kıl. Kulluk muallakta kalmaktır, rahmetinden mahrum bırakma.
Her şey üstüne gelip,Seni dayanamayacağın
Bir noktaya getirdiğinde,
Sakın vazgeçme!….
İŞTE ORASI KADERİNİN DEĞİŞECEĞİ NOKTADIR. ☀️
Mevlana Celaleddin-i Rumi
"Asla vazgeçme" gibi sloganlar seksi ve motive edici olsa da İnsanı yanlış yönlendirebiliyor. Bize uygun olmayan yolda, ait olmadığımız yerde gereğinden uzun süre devam etmek, bizi yapabileceğimiz daha iyi şeylerden mahrum bırakabilir. Peki neden pes etmeyiz? Neden acı çektiğimiz, mutsuz olduğumuz, kaybettiğimiz halde yola devam ederiz?
Sayfa 258 - Alfa
Vazgeçmem gereken yerde vazgeçme azmi ver; ayrılmam gereken yerde ardıma baktırma. Devam etmem gerekiyorsa zahmeti al benden, zoru kolay kıl. Kulluk muallakta kalmaktır, rahmetinden mahrum bırakma.
