Bıktım artık bana güvenmemenden hep tlfnu elime aldığımda sanki biri ile konışyrm hep bu var kafanda bi kere güvenmedin bee hep bi hatamizi araıyorsun bizdee insanız hata yapmiş olabirirz ben sanmıyorum ki herkesin babası senin gibi hiç sevgi yok hep bi hata arayişi konuşmadan geçen güne şükrediyorum bugün sorun olmadı diye sence ben mi anormalim arkadaşim olabilir erkek de olabilir sen bunu anlayamıyorsun farkında isen ben 40 erkek ve 10 kızın olduğu bir bölümdeyim ve sadece 3 kız arkadaşim var ama sen bunu anlayamıyorsun bir erkek bana yazınca kafanda geçen senaryo kesin sevgililer bu yani başka bişi değil vallahi da billahi de senin düşündüğün gibi bir şey yok buna emin ol dicem de zaten güvenmiyorsun boşına yani . . sen ne istiyorsun biliyorum öyle okula gidip gelim kımseyle konışmadan sosyalleşmeden bunu istiyorsun malesef böyle biri olmak istemiyorum zaten bugüne kadar asosyal özgüvensiz biri olarak geldim ve ben küçük değilim 20 yaşındayim swn benim yaşinda iken kendi hayatını kendin seçmiştin senden hiç bişey istemiyorum ha bak yok birak özgür olayım yok birak erkek arkadaşalrımla konuşayım hayır sadece biri bana yazdı mı sorgulama zaten yanlış bişi yazmışsa ben de onun cevabını vercek yaştayım merak etme biraz GÜVEN.... (Sana söyleyemem buraya söylim bari)
haydin zeyno kacti
su siralar sadece uyumak istiyorum, oyle saatlerce ya da gunlerce degil. Belki haftalar belki aylarca. Uyumak istiyorum, yillarin tum yorgunlugunun ardindan. Uyumak icin bile zamanim yokken. Ben hâlâ dusunmeden uyumak istiyorum. Dusuncelerimi rüyalarımda gormeyeyim istiyorum. Belki de dusunmemek istiyorum. ama uzak olmak istiyorum. Telefondan, insanlardan,Kuzey'den. Kuzey'i diger "insanlar" gibi dusunemiyorum. O benim icin farkli bir sey. Hos buldugum bir muzik, sevdiğim bir renk, en sevdigim kitabim gibi. Yanimda dursun istiyorum. Hic ayrilmasin, sımsıkı sarilayim ve hic gitmesin istiyorum.ama benim isteklerim onemli değil,hic olmadi. Neyse iste kuzey'i seviyorum,ve bugün yorgunum. Gorusuruz
Bu gün ne kitap okuyasım ne ders çalışasım ne de başka bir şey yapasım var. Hepsi bu havalar yüzünden -_- ben de oturup origami yaptım :)) en çok horoz uğraştirdi ve hiç istediğim gibi olmadı ama yinede keyifliydi yapmak 🦏🦂🐓✈
Dialog
Dialog
Nasıl net gözlem yapa biliriz?
Olanları bir birinden nasıl ayıra biliriz?
Doğru,yanlış nasıl kolay anlarız?
Nasıl nura ulaşıb yalnışdan arınırız?
Derler insan çözülmez kutu bağlı.
Açılmaz bu kutunun hiç bir zaman sırları.
Unutma!
Yağan her yağmur damlası,
Bizim için bir umut taşır aslında
Çoğu yerle bir olur belki
Annem İçin
Öldükten beş gün sonra geldin rüyama. Babaeski’deki eski evin oradasın. Hayır gelin çıktığın ev değil, diğeri. Biz çocukken her yazları kardeşlerinle, kuzenlerimle bir araya geldiğimiz eski mezarlığın oradaki ev. Evin bahçesine çiçekler ekilmiş. 20 li yaşlarındasın. Sanırım hiç evlenmemişsin. Bahçedeki çiçekleri suluyorsun. Çok mutlusun. O kadar
"Açık Mektup :) Seni kırmayacağım demiştim @milta :)
"Merhaba benim kalbimi görebilen can dostum Nazile Serna ;
Sen beni yokluğunun bitimsiz kederine terk edip gideli, yıllar geçmiş. Peki ben neden, daha iki gün önce Antikacılar Çarşısı'ndaki çay evimizde buluşup, şen kahkahalarımızla söyleşmişiz gibi hissediyorum ? Neden yüzünün her tatlı kıvrımı gözlerimin önünde, sesin hala
İşin Aslı, Judit ve Sonrası
Kusursuz insan diye bir şey yok ve o mutluluk veren, harikulade tek adam aslında hiç var olmadı. Sadece içlerinde ışık kadar moloz da olan insanlar...
600
600.gün... Zamanı tutamıyorum sevgili durduramıyorum. Son günümüzde bana "dursun mu zaman?" demiştin. Dursun artık sevgili, dursun artık, hayır zaman akıp gitmesin. Yarın, dün olsun. Zaman artık geriye aksın istiyorum. Merak etmiyorum geleceği, istemiyorum geleceği. Gözlerimin ışığının sönmesini izlemeyi değil, ışığını geri kazanmasını
“Bu Dünyada Ahde Vefa Kalmamış!” Dedirtmem
Hz. Ömer Ömer Radiyallahü Anh’ın hilafeti döneminde, gerçekleşen gerçek ve muhteşem bir hikâye…
Hz. Ömer Radiyallahü Anh, Ashab-ı Kiram ile beraber bir mecliste oturuyorlarken, karşıdan üç kişinin gelmekte olduğunu gördüler. Bu gelen kimseler, bir delikanlıyı yakalayıp ellerinden sıkıca tutmuşlar ve belli ki halifenin huzuruna çıkarmak üzere
Hayatı boyunca "Köklerinizden kopun, her şeyi reddedin" diyen Nietzsche'nin doğduğu yer ile, öldüğü yer arasında 30 metre mesafe vardır. İlginçtir, hayatı boyunca bir seyyah gibi ülke ülke gezip, hiçbir şeyin özgürlüğüne zincir vuramayacağını düşünen bir adamın, başladığı yere geri dönmesi. Nietzsche'ye göre kalp ve duygu dediğimiz şey, zihnin zayıf tarafıydı bu yüzden "Sert ve acımasız olup, acıma hissini unutun. Çünkü kötülük insanın en büyük gücüdür." diyen ve merhameti gülünç bulan bir adamdı Nietzsche. Fakat bir sabah Turin'deki otelinden çıktığı sırada kırbaçlanan bir atı gördüğünde merhametine yenik düşmüş ve atın boynuna sarılıp attan ağlayarak özür dilemişti. At'ın gözlerinin içine baktı. Bazı kaynaklar bu esnada Nietzsche'nin, "Anne ben bir aptalım." diye mırıldandığını yazar. Ardından Nietzsche, bilincini yitirdi ve zihni sonsuza kadar sürecek bir değişime uğradı. Nietzsche, bir daha hiç eskisi gibi olmadı. 10 yıl boyunca akıl hastanesinde, kimse ile tek kelime etmeden yaşadı ve hayatını kaybetti. Yazıyı Nietzsche'nin en sevdiğim cümlesi ile bitirmek istiyorum. Nietzsche der ki; "Yaşamak, acı çekmektir. Hayatta kalmak ise, bu acıda bir anlam bulmaktır."