''Beni anlamanı istemiyorum. Bu sana fazladan bir mesai gerektirir ki, kimsenin hayatında ağırlık yapmamayı epey önce öğrendim. Biraz düşünmeni isteyebilirim, nasıl olduğumu. Belki de nasıl olduğumu anlatmak için tüm çabam. Bu boktan, beş para etmez dünyada hala iyi kalabilmenin ve iyi yaşamanın mücadelesini verdiğim için beni kutlamanı istiyor da
Nefsi müdafa
Sen benden gittin gideli
Yokluğun canıma öyle düşman ki
Bir eşkıya misali,silahları kuşanıp,
Beynime ansızın baskınlar yapıp,
Aklımı rehin alıyor.ve bir anda
Özleminden aklımı kaçırıyorum.
Özleminin bütün hışmıyla,
Sanki bedenimi yeryüzünden,
Silip atacak şekilde saldırısı karşısında,
Yüreğimin her zaman ki gibi korkudan ödü patlıyor.
Yokluğun
Sen Rengi
Sen benim bahar mevsiminden bir günümde
Tepemde yağan bereketli yağmurun sebebiydin
Sevgilim...
Yolcu yolunda gerek
Bir Abbas misali dudaklarından kalbine yolculuk ettim
Bana sen gerek sevgilim
Dudağında öleceğim...
yaşmaya deyerese ölüm guzel
Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Sayfa 457 - özlem ve ölüm
Beni anlamanı istemiyorum. Bu sana fazladan bir mesai gerektirir ki, kimsenin hayatında ağırlık yapmamayı epey önce öğrendim. Biraz düşünmeni isteyebilirim, nasıl olduğumu. Belki de nasıl olduğumu anlatmak için tüm çabam. Bu boktan, beş para etmez dünyada hala iyi kalabilmenin ve iyi yaşamanın mücadelesini verdiğim için beni kutlamanı istiyor da
En büyük sırrım kalbimle aram da olandı. İkimiz de seni seviyorduk ama bunu bir biz biliyorduk. Kimselerin ama hiç kimselerin haberi yoktu. İki kişinin bildiği sır değildir safsatalarına aldanıp sana da söyledik. Oysa ne gerek vardı? Hiç bilmesen değişen ne olacaktı? Yani ne kaybedecektik? Zaten uzağımdaydın, bak şimdi daha da uzağıma göç ettin. Çünkü sen bizi öyle gizliden gizliye değil, alelade, düpedüz yanlış anladın. Daha başlamadan bittik, tükendik. Gelmediğin benden çekip gittin. Bir yara boyu terk ettin beni. Kolay olandı gitmek, sende zor olmayana başvurdun.Oysa yazılacak ne çok şey biriktirmiştim içimde. Ama artık içimde kalanlarla yetinmeyi de öğrendim. Ve en çokta neyi öğrendim biliyor musun? İnsan ne kadar çok acı çekerse çeksin, yine de yeni bir yarayla baş başa kaldığın da ne yapacağını bilmiyor.