Hatay/Antakya
Bir 23 Nisan günü Hatay/Antakya;
23 Nisan'da bir konteyner kente gitmiştik(katar konteyner kent). Çocukların bu bayram gününde bir nebze olsun acılarını hafifletmek, bir nebze olsun korku, acı dolu günlerini unutturmak için bir şenlik, kutlama falan düzenlenmişti. Ki 2-3 gün öncesi de bayramdı. Acı dolu bir bayram..
23 Nisan günü o eğlencede
Yarım kalan hikayem ..
Bugün , garip bir şekilde ilkokuldaki okuma fişlerinin kokusu geldi burnuma bununla birlikte ilkokul öğretmenim ve masasının altına girip bacağını dişlemem...
Akşam saatleriydi , mevsim kış olduğundan hava da erken kararmıştı , öğretmenin bacağını ısırıp kaçtım okul okumak istemiyorum diye -hâlâ o fikrimi savunuyorum her ne kadar geç olsa da..
Sana Bir Tanrı Getirdim
Hani o iki kişilik dünyalar bizimdi
Hani sen iyiydin
Halden anlardın
Hani sen git demiyecektin bana
Ve ben herşeye rağmen gelecektim
İçimde bir umut
Ellerimde olgun meyvalar
Dünya nimetleri
Üşüyor sesim, üşüyor nefesim ağustos ortasında.
Cümleler yüreğime kesik, sızlıyor yarınlarımda.
Kumdan kaleler yapmışım çorak toprakların ortasında.
Ve umutlarım urgan, aldığım her nefes bir pranga.
Kurtuluş belki de bir beyaz elbisenin arkasında...
İşte ben, karşınızdayım parça parça.
Ölü bir ruhun ayak izleri var bastığım topraklarda.
Ve
Ölüm
Bulutları o kadar çok seviyorum ki eskiden onlara bakıp-" ölünce bulutlara gidiceksem,ölmek ne güzel olur derdim" ama ölümü ensemde hiss etdiğimde öyle olmadı. Ölüm bir yerden başka bir yere gitmek değildi aslında,ölüm büyük bir mahrumiyetdi. Sevdiklerini bir daha görememekdi ölüm. Onlarla konuşamamakdı. Gün içinde yaptığımız şeylerin ne kadar değerli olduğunu doktor" ameliyatdan çıkamama riskin var" dediğinde anlıyor insan bazen. Ne kadar da şanslıymışım aslında bu kalemi tutup bunları yaza biliyorum diye. Şansımın gitme riski olduğunda anladım...🦋(İ.B)
İnan ki karışık durumlar hep
Sürekli başka tenlerde misafiriz
Paçamda çamur var, ensemde yılan
Kurtarr! Bu lanetli bedenimi