Bir şeyi yıkmak bir son değildi; daha güzelini, daha iyisini, faha doğrusunu yapmakla sona ulaşırdınız. Ya da belki son hedef diye bir şey hiç yoktu. Bir şeyi başarırdınız ve sonrasında değişirdiniz, başka bir şeyi başarmaya hazır olurdunuz. Birbiri ardına problemleri çözerdiniz; ta ki dünyayı değiştirine dek.
Sayfa 333Kitabı okudu
Her problemin bir çözümğ vardı ama her çözümden sonra mücadele edecek yeni bi problem, üstesinden gelinecek yeni bşr görev olurdu.
Sayfa 333Kitabı okudu
Daima benim vahşi joker oyuncumsun.
Sayfa 273Kitabı okudu
Daima kaybedecek bir şeyler vardır.
Sayfa 188Kitabı okudu
Gerçeklik ve sanal arasındaki fark buydu. Gerçeklik, sevdiğiniz kişileri kaybedebileceğiniz bir yerdi. Gerçeklik, kalbinideki çatlakları hissedebileceğiniz bir yerdi.
Sayfa 176Kitabı okudu
Bunu yapman için bizi bir arada tutan hiçbir şey yok; tabii benden bir şey istemiyorsan. Nedir, Emika? Benden gerçekten ne istiyorsun?
Sayfa 154Kitabı okudu
Ama kendi tecrübelerime göre en çok pişman olduğum şeyler, yapamadığım şeyker olmuştur daima.
Sayfa 138Kitabı okudu
Belki de Emika haklıydı. Burada dünya barışını sağlamak için bulunmuyoruz.
Sayfa 115Kitabı okudu
Bunu söylememem gerekirdi ama kızgın olduğumda yapmak istediğim tek şey, bulabildiğim en derin yarayı deşmekti.
Sayfa 54Kitabı okudu
Onu düşünmek beni aynı anda nasıl hem tiksintiyle hem de arzuyla doldurabiliyordu?
Sayfa 14Kitabı okudu
Doğru olmayan bi şeyler var ama ne olabilir?
Bi şeyler doğru değil.
Sayfa 10Kitabı okudu
"Kaybedecek daima bir şeyler vardır."
Sayfa 188Kitabı okuyor
Teşekkürler Marie Lu!
"Dünya kasvetli bir hale geldiğinde kendi sağlam ışığınla yolunu bul"
Sayfa 176Kitabı okudu
