Nefret etme sanatı :D
Viyana kahvelerinden hep nefret etmemin nedeni, oralarda her zaman benzerlerimle burun buruna gelmemdir… kendime bile katlanamıyorum, vızırdanıp duran, bir şeyler yazan koca bir sürüye nasıl katlanayım.
Sayfa 89 - Metis, 5.Basım Kasım 2018, çev: Fatih ÖzgüvenKitabı okudu
"Umutsuz uyanıyor, bu umutsuzluğu yenmeye çalışıyor, öğleye doğru da yeniyordum. öğleden sonra umutsuzluk yeniden bastırıyor, akşama doğru tekrar kayboluyor, gece uyandığımda tabii büyük bir aldırışsızlıkla gene gelip çatıyordu."
Param olduğu sürece hekimlerle dostum; ama sonra, beş kuruşum kalmadı mı adama hayvan gibi davranıyorlar,
Sayfa 50 - Metis, 5.Basım Kasım 2018, çev: Fatih ÖzgüvenKitabı okudu
Taşrada yaşamayı tercih edenlerin beyni tembelliğe mobilize olmuş diyor
Taşra hiçbir zaman zihni açmaz, sadece büyük kent açar, oysa bugün herkes büyük kentten taşraya doğru bir koşudur tutturmuş, çünkü tabii büyük kentte iyice zorlanan kafalarını yoramayacak kadar tembeller, işin gerçeği bu, tanımadan etmeden budalaca körlükleri içinde olunca duygusallıklarıyla hayran oldukları doğanın içine karışıp gitmeyi, Büyük kentin, özellikle de günümüz büyük kentinin zamanın ve kendi tarihinin akışı içinde harikulade biçimde büyüyüp çoğalan imkanlarından yararlanmaya yeğ tutuyorlar, zaten belkide bu ikisini yapabilecek durumda değiller.
Sayfa 80 - Metis, 5.Basım Kasım 2018, çev: Fatih ÖzgüvenKitabı okudu
Ödüller kim tarafından ve neden verilir’i nefretle anlatırken : D
… Ödül insana daima bu alandaki en yetersiz kişiler tarafından verilir, insanın üzerine işemek isteyen ve verdikleri ödülü kabul ettiniz mi de bol bol işeyenler tarafından.
Sayfa 70 - Metis, 5.Basım Kasım 2018, çev: Fatih ÖzgüvenKitabı okudu
Aptallıklar yaptım, bağışlanmaz aptallıklar.
Sayfa 16Kitabı okudu
...deyim yerindeyse kendi deliliğinin içerisinde eridi gitti o...
Sayfa 27 - Metis Yay.Kitabı okudu
… içimde her türlü duygu vardı da, bir tek umut ışığı yoktu.
Sayfa 20 - Metis, 5.Basım Kasım 2018, çev: Fatih ÖzgüvenKitabı okudu
"...içimde her türlü duygu vardı da, bir tek umut ışığı yoktu."
"...ben de er ya da geç kendimi ve dünyayı hastalıklı biçimde gözümde büyüttüğüm için mahvolacağım."
Sayfa 26 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Doğaldır ki bize yalan söyleyenlere saygımız yoktur, doğruyu söyleyenlere ise taparız.
Sayfa 101Kitabı okudu
"Umutsuz uyanıyor, bu umutsuzluğu yenmeye çalışıyor, öğleye doğru da yeniyordum. Öğleden sonra umutsuzluk yeniden bastırıyor, akşama doğru tekrar kayboluyor, gece uyandığımda tabii büyük bir aldırışsızlıkla gene gelip çatıyordu."
Sayfa 19 - Metis YayınlarıKitabı okudu