Zira her şey sanki bizi gizler gibi,
Bak, ağaçlar var; yaşadığımız evler ayakta hâlâ
Sadece biz geçip gideriz her şeyin yanından hafif bir dokunuş gibi.
Ve her şey birlik içinde bizi susmakta, biraz
utançtan belki, biraz da kelimelere dökülemeyen umuttan.
Sayfa 9