Çocuk bedenler paramparça oluyor, kanları sağanak sağanak yağıyor.
Yağmur gibi yağan kandan sırılsıklam ıslanmamayı öğreten olmadı!
Üzerime kan bulaşmış, gözlerimin kıyılarına ölü çocuklar vurmuş.
Boğuluyorum...
Kulaklarımda çocuk çığlıkları, ölüm türküleri çığırıyor...
Ne yapayım peki?
Hüzünlenmeyeyim de ne yapayım?
Sayfa 109Kitabı okudu
Aşk ne geçmiş ne de gelecek olabilmiştir.
Zaten aşk olabilmesi için zamana sığınması gerekir.
O an yaşanmış ve o "an"a hapsolmuş duygudan ibarettir.
"Tutuşup yanmak, rüzgâra karışmak, yağmur olup toprakla buluşmaktır."
Sayfa 128 - hayykitapKitabı okudu
Insanların sevgiden kaçmasının belki de en büyük nedeni, sevginin cesaret istemesidir..
Bazı insanları kafamızdan silmeye çalışsak da hayaletleri beraber gittiğimiz yerlerde gezinip durur..
Geçmişten kaçmak geleceği kucaklamaktan uzaklaştırır.
Aşkın zamanı olmadığı apaçık ortada, peki sizin aşka zamanınız var mı?
Bu hayat bir haşr'dan ibarettir.
Tutuşup yanmak, rüzgâra karışmak, yağmur olup toprakla buluşmaktır.
Aşk ateş, rüzgâr bela, yağmur gözyaşı, toprak ise vuslattır...
Sayfa 128Kitabı okudu