“Budala değil o. Edmundo Dayı bir bilgin. Büyüdüğüm zaman bilgin ve şair olmak, kelebek boyunbağı takmak istiyorum. Kelebek boyunbağımla resim çektireceğim.”
“Neden kelebek boyunbağı?”
“Çünkü insan kelebek boyunbağı olmadan şair olamaz. Edmundo Dayı bana dergilerdeki şair resimlerini gösterdi, hepsinin kelebek boyunbağı var.”
“Zezé, onun her söylediğine inanmaktan vazgeç. Edmundo Dayı kafadan çatlağın biri; biraz da yalancı.”
Sayfa 6
Yalancı biriyle arkadaşlık kurmak istemem.
Sayfa 123 - CAN MODERN, 148.BASKIKitabı okudu
Yalancı bir dostum olmasını istemem.
Çarkı ters dünyanın sahte kulları,
Dost bildiğim dost olmuşken,
Kansız şeytanın yancısı,
Pamuktan şeker diliniz,
Ne de yalancı!..
Gül bahçesinde kör bahçıvanım işte;
Dikenleri ellerimle toplar,
Gönlümü dererim..
Sayfa 42Kitabı okudu
Yalancı biriyle arkadaşlık kurmak istemem.
Osmanlı Çevreciliği
Potocki İstanbul'u ziyaret ettiğinde, kent halkının bugün "çevreci" olarak niteleyebileceğimiz davranışı hemen dikkatini çekmişti. O tarihlerde bizim oralarda Jovellanos'un Meşeta'da artık iyice seyrelmiş bulunan ağaçlara karşı Kastilyalıların duyarsızlığından yakındığını anımsayalım: ağaçların "havanın saflığını
İslâm ahlâkındaki zarafet.. :)
~
İbrahim en-Nehaî kızına,
“ Sana şeker alacağım.”
şeklinde açıkça söylemezdi.
“Sana şeker alsam nasıl olur?”
derdi. Çünkü belki de alamaz ve yalancı konumuna düşerdi.
~
