KALMADI DÜNYAM
Dünyada sabırmış en büyük erdem
Artık dayanacak gücüm kalmadı
Yanmak mı demekmiş ömür her dem
Daha da yanacak külüm kalmadı.
Yaşanacak acı çok mudur acep
Bunun adı aşk değil midir? Alevsiz yangınlarda sessiz sedasız yanmak değil midir? Aciziyet kurnasında dua dua temizlenmek, gözyaşlarıyla yıkanmak, varı var edene külliyen adanmak değil midir? O seni, beni ve âlemi aşk için yaratmamış mıydı?
An olur, tanıdığımız eş, dost, akraba hepsi bir yana, yepyeni bir insanla tanışmak ve ona dert yanmak isteriz. Bazen öyle olur işte. Sadece anlatmak lazım gelir. Yekta Kopan, "Biri otursun karşıma, izah beklemeden bütün hayatımı dinlesin istedim." der. O vakit, yepyeni bir haftaya içten bir merhaba sevgili okur. Var olun.
Hz.Nuh gibi,tufana kapılıp, sularla cenk etmeden ,boğulmamak için çaba sarf etmeden, öyle hemen sahili selamete çıkmak yok. İbrahim gibi ateşi göğüslemeden, canlı canlı yanmayı göze almadan ateşin serin sulara dönmesini beklemek yok. İki cihan serveri gibi taşlanmadan, işkembeler konulmadan, açıktan karnına taş bağlamadan,iki cihana hükmetmek zor. İlahi adalet,ilahi adalet; zahmet kadar rahmet,emek kadar yemek...Yoksa iyi ile kötü,çalışanla tembel,fedakarla cefakar, sevenle döven, muti ile asi aynı kefeye konulmuş olur, bu da en büyük haksızlık olur. Öyleyse; farkı bulmak için olmak gerek, belki de yanmadan yanmak gerek.
KALMADI DÜNYAM.
Dünyada sabırmış en büyük erdem
Artık dayanacak gücüm kalmadı
Yanmak mı demekmiş ömür her dem
Daha da yanacak külüm kalmadı.
Yaşanacak acı çok mudur acep
bilmem nedir benden eylenen talep