188 syf.
·
Puan vermedi
·
1 saatte okudu
Okur Takip Önerileri
Şimdi aramızda noksan olan şeyin ne olduğunu biliyorum! dedi.
Bu eksik sana değil, bana ait.. Bende inanmak noksanmış.. Beni bu kadar çok sevdiğine bir türlü inanamadığım için, sana âşık olmadığımı zannediyormuşum.. Bunu şimdi anlıyorum. Demek ki, insanlar benden inanmak kabiliyetini almışlar.. Ama şimdi inanıyorum. Sen beni inandırdın..
Seni seviyorum.. Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum..
Sayfa 138
Gülce Akbulut tekrar paylaştı.
“Ben böyleyim işte! dedi. Ben garip bir kadınım.. Benimle ahbaplık etmek isterseniz birçok şeylere tahammüle mecbur kalacaksınız... Çok manasız kaprislerim, birbirine uymaz saatlerim vardır... Hülasa arkadaş olduğum kimseler için pek müziç* ve anlaşılmaz bir mahlukum...”
*rahatsız edici
Bu sıralarda, insanların birbirlerini aramaları, bulmaları ve birbirlerinin içini seyretmeleri için konuşmanın neden muhakkak surette lazım olmadığını, neden bazı şairlerin boyuna,tabiatın güzelliği karşısında yanlarında konuşmadan gidecek birini aradıklarını anladım.
Sayfa 33
“İnsanlar birbirlerini tanımanın ne kadar güç olduğunu bildikleri için bu zahmetli işe teşebbüs etmektense, körler gibi rastgele dolaşmayı ve ancak çarpıştıkça birbirlerinin mevcudiyetinden haberdar olmayı tercih ediyor.”
Sayfa 32
“Bütün teessürlerimiz, inkisarlarımız (düş kırıklıklarımız), hiddetlerimiz, karşımıza çıkan hadiselerin anlaşılmadık, beklenmedik taraflarınadır. Her şeye hazır bulunan ve kimden ne gelebileceğini bilen bir insanı sarsmak mümkün müdür?”
Sayfa 23
Gülce Akbulut tekrar paylaştı.
"Bütün bu yaşamak gürültüleri içinde ruhun vazifesi o kadar azalıyor ki."
Sayfa 160 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
2021 OKUMA HEDEFİ
14/30 kitap - %47 tamamlandı
14 kitap okudu
30 kitap
3.604 sayfa
2 inceleme
10 alıntı