Onun Duası ve Benim Rüyam
Kelebek kanadındaki toz gibi idi varlığın, gün geçtikçe siliniyordu benliğin. Her kanat çırpışta her göğe bir adım daha yaklaştıkça kaybediyordum seni. Saydam, şeffaf bir kanada eriştiğimde sen olmayacaktın ve belki bende uçma yetisini kaybeden bir tür böceğe dönüşecektim. Nasıl görünürdü, nasıl karşılanırdı bilmiyorum lakin bir karınca sofrasına meze olmaktı sensiz kalmak.
Anladım....
Sonum oluyordun her nefeste, nasıl ve ne zaman elim sana yetişmeye kalksa yeşeriyordu ümit. Gözyaşları oluk oluk akıyordu. Akmasına aldırmıyordun da inadına tebessüm edip kahkahayı basıyordun. Sonra zaman kavramını ortadan kaldırıp “Bekle, ne yap ne et bekle” diyor kahkahana kaldığın yerden devam ediyordun. Acımız hafifliyor ölüyorduk yavaş yavaş.
Ölüyordum…
Düz bir kapı açılıyordu semaya doğru binlerce merdiveni olan. Avuçlarımda sen çıkıyorduk bir bir yukarıya. Nasıl tutuyordum seni, yara alma diye sıkmadan, kaçma diye gevşetmeden avuçlarımda seni. Bir fenalık gelmesin diye defalarca siper ettiğim gövdemi daha hangi şarapnel parçalarına vurdurup hücrelerime ayıracaktın. Eti kemikten söktüğün gibi beni sensiz bıraktın sessiz bıraktın.
Ağladım….
Tayfun
01 Mayıs 2018 - 12 Haziran 2018
Mezarlıktayken dokuz on yaşlarında bir çocuk yanıma geldi.
Hiçbir şey söylemedi ilk başta.
O anki kafayla bende soru sormadım zaten.
Öyle beş dakika boyunca sadece karşımda durdu.
Sonra o küçük elleriyle gözyaşlarımı sildi. Sanki anlıyormuş gibi saçlarımı geriye doğru itti. Alnımı öptü, sarıldı.
Daha sonra tam karşıma oturdu, oturduktan
"BİR ol! Birler en sonunda BİRLİĞİ oluşturur"
"Paul Brant isimli doktor; "Cüzamlı insanlara acıyı armağan etmek isterdim" demiş!
İlk bakışta çok saçma geliyor değil mi? Acı hiç armağan olur mu insana? Olsa olsa ceza olur! Ama olmuyor işte! Çünkü cüzam hastaları acıyı hissedemedikleri için, her tarafları kendileri hiç farkedemeden yara bere içinde kalıyor; o yara bere içinde oluşan enfeksiyonlarda vücudlarını bitiriyor!
Bende bu dünyanın milyonlarca ruhu cüzamlı insanına acıyı armağan etmek isterdim! Belki acıyı hissedebilselerdi yanlış kararlarının, tutumlarının, hıslarının, kinlerinin, nefretlerinin toplumda açtığı büyük yaraları da hissederlerdi ve böyledece koskocaman dünya da devasa bi ceraatlı çıbana dönmez; böyle hazin, böyle garip, böyle paramparça tükenmezdik yavaş yavaş!🖌
Miras üzerine...
Eveeet...
Gelelim günün bitmem diye direnen yanına...
Dinginliğine, kahvesine ve balkonuna...
Miras 'ı derleyip toplamaya karar verdiğimde; zihnimde iki büyük amaç vardı:
Bir ozan olan babamı yâd etmek
Ve kızıma ölümsüz bir anı bırakmak...
Yola böyle çıktım.
Sonra okuyacak olanları hesaba kattım
İçimi içime sığdıramadım!
Çünkü şiir
Bende alınmış yara var, dert var ve lakin benden umut yok.
Nazım Hikmet Ran
Cemal Süreya
Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata. Varsın yara içinde kalsın dizlerim; yüreğim kadar acımaz nasıl olsa.
Şems-i Tebrizi
Düzenim bozulur,
Hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme.
Dijwar biliyor musun artık sağ gözüm görmüyor...
Arada Şırnak'a dedemlere uğrarım, birkaç gün orada kalır, oradakilerle zaman geçiririm. Dedem eski bir imam, dinler konusunda, görüşler konusundaki bilgi birikimine hep hayran kalmışımdır. Dedem, bölgede tanındık biridir. Şifalı bitkiler konusunda uzman vasfındadır aynı zamanda. Bitkilerle konuştuğuna da şahit olmuşumdur çoğu kez. Hatta güzel bir
Farklı ama güzel bakış açısı...
"Asırlar öncesinden kaybetmiş,
araya araya zar zor bulmuşum gibi derin hasretle, heybetli bir sarılmaya ihtiyacım var sana.
Nasıl bir his biliyor musun sana sarılmak
Kollarımın arasında küçücük kalmış kaybolmuş gibisin ama koskoca kainatı sığdırmış gibiyim.
Senin her cümlen bende derin mana
Dilinden dökülen ya yara olur ya da şifa
Yara da olsa layıksın
Şifa da olsa layıksın
Dizginleri elinde olan gönlümün tahtına
Sana tutsak olmak özgürlüğümdür benim
Benim yaşamımı sürdürüyor senin nefesin
İster yar ol,
İster yara
Lütfun da başım üstüne, kahrın da.."
. . .
ŞİİR-MİİR
K/aralamalar
(Not: Mükerrer kayıtlar, sâir hata ve düzenlemeler bir ara yapılacaktır inşallah, diyelim... Bu hususta okurlardan özür dileriz...)