İyi oluş
Hayat bazen beklenmedik zorluklarla dolu bir yol gibi gelebilir. Bu yolda kontrolünün dışında gelişen bazı şeyler seni etkileyebilir. Başkalarının hisleri, geçmişin yükleri, çevrendeki insanların beklentileri...
Ancak unutma, kendi içsel dünyanda bir güç merkezin var. Kendi kararların, sınırların ve nasıl bir hayat yaşamak istediğin konusunda seçimler yapabilirsin. Bu, kendine daha fazla güvenmeni sağlar ve hayattaki fırtınalar karşısında daha sağlam durmana yardımcı olur. Kendi duygusal ve zihinsel sağlığına öncelik verdiğinde, bu, hem kendine hem de etrafındakilere daha sağlıklı ve destekleyici bir şekilde yanıt vermeni sağlar.
Bu yolculukta kendine karşı nazik olmayı unutma; çünkü her adımın, bu karmaşık dünyada anlam ve amaç bulma çabanı yansıtıyor.
Ursula K. Le Guin’den, Bir Diploma Töreni için Kinayeli bir Konuşma
Ursula K. Le Guin’in 1983’te Kaliforniya Mills College’da yaptığı mezuniyet töreni konuşması:
Mills Koleji ‘83 mezunlarına bana ender elde edilen bu şansı tanıdığı için teşekkür ederim: bir topluluk önünde kadınların diliyle konuşma şansı.
Mezun olanlar arasında erkeklerin de olduğunu biliyorum ve onları dışlama gibi bir niyetim katiyen yok. Bir
Öncelikli!
"Bekara karı boşamak kolaydır" demiş büyüklerimiz...
Tek geçerli reçete vardır : Sevgi
İnsanı hayvandan üstün tutan da, hayvanı insandan üstün tutan da kusurludur.
Seviyorsak hepsini severiz, hepsinin güvenliğini önceliklendiririz. Geri kalan bütün tercihler suistimaldir, -mış gibi yapmaktır.
Şehir yaşantısına uyum sağlayamayan insanları kurallar konusunda ikna etmek zordur.
Sokakta yürümeyen bir insanın (Arabasına binip işine giden, market alışverişini siparişle, çocukları servisle gidip gelen) sabahın erken saatinde okula gitmek için sokağa düşen çocuğu, işine yuruyerek ya da toplu taşıma ile giden insanı anlaması imkansızdır. Zanneder ki: "Hayat herkes için aynı."
Değil efenim, değil hayat herkese aynı değil. İstatistiklere bakın lütfen. Ülkemizde kaç çocuk, kaç yaşlı, kaç yetişkin sokak hayvanları tarafından saldırıya maruz kalmış. Kaç çocuk, hayatı boyunca hayvanlardan korkarak yaşamak zorunda artık.
Empati yapma yeteneği yoktur bazı insanlarda ama lütfen yapmaya çalışın.
Sevgi tek cinse yönelik olmaz. Ve konu sevgi ise iknaya ihtiyaç yoktur, hissedilir...
Yöntem tartışılabilir ama halimiz içler acısı!
İyi Okumalar dilerim
Selamün aleyküm değerli okurlar Wattpad e yazdığım kitabı sizler de okuyun diye buraya yazdım kitap değil bu hayatınıza bir nebze de olsa dokunmak için böyle bir kitap yazdım okuyup değerli yorumlarınızı bekliyorum değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ediyorum ☺️
BİR ENGELLİNİN EVLİLİK HAYATI
Her sağlıklı birey gibi engelli
Tomorrow
" Sıradan bir gün, sıradan bir ay
7/24 her an tekrar ediyor. Hayatım işsiz 20'lerin ve yarının getireceklerinden korkmanın arasında. Komik olan şu ki, çocukken her şeyin mümkün olduğunu sanıyorsun. Ne zaman ki bir günü atlatmanın zorluğunu olduğunu anlıyorsun.
...
Önümde uzun bir yol var ama neden yerimde sayıyorum? Hayal kırıklığımı
Sabahattin Ali'nin dediği gibi : " Sessiz sedasız bir köşeye çekilip yaşamak lazım..."
seninle ben birbirimizi unutsak dahi aslında hiç unutmayacağız.
aramızda bir şey kalmasa bile hep bir şeyler kalacak..
bir gün öldüğümde, bir yanım hep senin içinde yaşayacak.
ama hiçbir sokakta karşılaşmayacağız.
sen ve ben..
birbirimizi hiç görmeyeceğiz.
ya da uzat ellerini, dokun güneşe,
yazın kışa soluşunu dindir.
anla, bir ömre sığmaz seni
şubat - 26.bölüm giriş sahnesi (saltuk ve gülüm)
saltuk: istanbul, evrenin en kadim kentlerinden biri. insana ait ilk izler bu şehirde görüldü. üç yüz bin yıl istanbul vardı, üç yüz bin yıl.
gülüm: istanbul, şairlere de katillere de ev sahipliği yaptı. kardeşinin canına kasteden milyonlarca zalimi görmezden geldi. sustu. sustu ve onlara ev sahipliği yapmaya devam etti.
saltuk: ben istanbul da
Seninle ben birbirimizi unutsak dahi aslında hiç unutmayacağız.
Aramızda bir şey kalmasa bile hep bir şeyler kalacak..
Bir gün öldüğümde, bir yanım hep senin içinde yaşayacak.
Ama hiçbir sokakta karşılaşmayacağız.
Sen ve ben..
Artık birbirimizi hiç görmeyeceğiz.
Ya da uzat ellerini, dokun güneşe,
yazın kışa soluşunu dindir.
Anla, bir ömre