Fotoğrafın Hikayesi
Haziran ayının on beşiymiş fotoğrafı çektiğim zaman. O günü birilerine anlatsam mayısın ilk haftalarıydı diye cümleye başlayacağımdan şüphem yok. Uzun yağmurlardan sonra hava yeni yeni ısınmaya başlamıştı…
Balıkçılarla selamlaşmış o küçük koyun yanındaki patikadan tepeye çıkmıştım. Sırtımı irice bir kayaya yaslamış ayaklarımı öne doğru
Açıklanamaz bir tarafı var.
Derme çatma gölgelikte, bir bacağının yerine briket konmuş eski koltukta oturuyor, dinleniyorum! Siyah, plastik kasa ters çevrilmiş, üzerine eski gazete sayfaları serilmiş. Ekmek kırıntıları, domates kabukları, zeytin çekirdekleri, karasinekler. Denizin rengi yeşil bugün, bulanık. Erken ısınmasından sebep böyle oluyormuş! Tek göz barakanın denize
YALNIZ BİR OPERA
ölü bir yılan gibi yatıyordu aramızda
yorgun, kirli ve umutsuz geçmişim
oysa bilmediğin bir şey vardı sevgilim
Ben sende bütün aşklarımı temize çektim
Ağustos Şiiri
facebook.com/profile.php?id=...
*
yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek
beterin beteri var diyenlere inanmıyorum
hep böyle havalar besler fırtınaları
korkarım bu mavi ışık çabuk sönecek
duymazdım durgun suların bezgin türkülerini
alışmak ölümün bir başka adıymış bilmezdim
bir yangın sonu yorgunluğu yakıyor avuçlarımı
bir