Kitabın tamamını olmasa da bir bölümünü okumanızı öneririm, aşağıda küçük bir alıntı bile okunmaya değer.
Bugün, insan hakları deyince, bireyin başka bireylerey ad'a devlete karşı korunmasını, çalışma hakkını ve emeğinin karşılığında uygun bir kazanç sağlama hakkını, tartışma ve öğretim özgürlüğünü, bireyin yurdunun yönetimine katılma hakkını anlıyoruz. Bu saydıklarımız, bugün, her ne kadar kâğıt üzerinde hak olarak tanınıyorlarsa da, ashnda sömürülmeğe her zaman olduklarından daha elverişlidir. Bu da yasaların boşluklarını bilen bir takım kurnaz hukukçuların aracılığı ile sağlanıyor.
Ayrıca, insan hakları içinde, pek sözü edilmese bile, büyük önem kazanması kaçınılmaz olan bir hak daha var: Bireyin yanlış ya da zararlı saydığı eylemlere katılmama hakkı ve ödevi. Bunun en önemli örneği de askerlik hizmetine katılmayı reddetmektir. Öyle durumlar biliyorum ki, bu yüzden ahlâk anlayışı sağlam bir takım bireylerin devlet makamları ile aralarında anlaşmazlıklar çıkmıştır. Oysa Alman savaş suçlularının Nuremberg'deki duruşmaları sırasında suçların devlet buyruğu ile işlendiği gerekçesi ile bağışlanamıyacakları ilkesine inanılıyordu. Vicdan, yasalardan üstün sayılıyordu.
Dünyamıza Bakış
