Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Figen Şakacı
Figen Şakacı Yorumları ve İncelemeleri
Figen Şakacı yorumları ve incelemelerini, Figen Şakacı kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Figen Şakacı puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yola medet umarak çıkıp kendi devrimini başlatan Hayriye’nin hikayesi. Yakın geçmişin belki de günümüzün hikayesi. Kitaba yedirilmiş onlarca konu başlığı var; faşizmin gölgesindeki polis şiddeti, devletin yok ettiği insanlar, kadın hareketi, iş bulmanın zorluğu, aile-anne kavramı, devrim, mücadele, mücadele içinde yer edinme, mücadele içinde birbirine benzeme telaşı, tektiplik ve uyum sağlayamayınca yalnızlaşma.
Hayriyeyi kim caldi bitmek uzere, benimde gozlerim aglamaktan sismek.. neden agliyorumki, ruyanin o cirpinislarina mi? Hayriyenin artik kendine bulmasina mi? Ya da kacmasina mi? Bende bilmiyorum , ilk kez kitabı bıraktım, o duygularımın kitabı bitirerek bitmesini istemedim. Son 60 da durakladım.. ruyanın kahvaltısını simitle yaptigi gibi bugun bende kahvaltimi simitle yaptim.ruyanın hayrıyenın konumlndigi evine, bugun bende kendi evime konumlandim.. etrafi toplarken hayriye o asi hayriye nereye gitti diye dusunecegim,kim caldi onu diyecegim... ruyayı hayal edecegim,yıllar yılı kabugundan cıkmayan , hep duzeni planı olan ruyanın , hayriyelesmesini dusunecegim..bitince yine gelirm, burasi sorgusuz kabulsuz kitap severlerin duvarı dediler.. bende oyle bildim , geldim....
Feraha ermek nedir bilir misiniz? Nasıl desem, içine güç bela sığdığınız pantolonu gün boyu üzerinizde zırhmışçasına taşıyıp gün sonunda çıkardığınızda verdiğiniz nefes gibi, öyle bir rahatlama..Suskunluğunda bile kavgalar ettiğiniz kişiyi aniden hiç görmemeye karar verip gitmeniz gibi.. Bu ferahlama, bu derinden oh çekiş, şöyle tüm kirinizden pasınızdan kova kova su döküp arınmak misali..
Velhasıl öyle bir feraha ermek ki yeni yıkanmış çarşaflara sarınıp uyumak hafif kalır yanında..
.
Figen Şakacı, içi daralıp-o içinde ne var ne yoksa bir kutuya kaldıranları anlatıyor. Ben onları okudukça, her birini tek tek feraha erdirdim, Şakacı da yapardı eminim, elinde olsa anlattığı herkesi,yani bizi, kesekli tarlalarından sonu gelmez yeşilliklere koyardı.
Yürütürdü yalınayak, derdi ki bak işte ‘her şey canlıdır ve bugündedir’
.
Bitirgen-Pala Hayriye-Hayriye Hanım’ı Kim Çaldı kitaplarından oluşan güzelim üçlemenin ardından Kesekli Tarla’yı da çok sevdim. Bilhassa ilk öyküyü, Rağmen-İlkler sayısında okumuş, etkilenmiştim; yeniden görmek ne iyi geldi!
Dili bu eserinde daha kılçıksız Şakacı’nın, sanki daha rahat çıkıyor kelimeler ağzından. Daha da derinden hissediliyor karakterlerin hisleri.
Kitaptaki her öykü aslında birbirine de değiyor, kimi dirsek teması kimi birbirinin içinden geçecek kadar yakın, hem de kanatarak..
.
Figen Şakacı umarım arayı çok açmaz.. Karakterleriyle, kıvrak cümleleriyle edilecek nice sohbetler var daha..
Tarla mı kesekli yoksa biz mi yürümeyi bilemedik?”
İnsanın tüm yaşamını sorgulatan, geriye dönüp kendiyle yaptığı hesaplaşmanın Figen Şakacı’nın annesinden devraldığı dille hayat bulmuş hâli bu ifade.
Birbirine dokunan 22 kısa öyküden oluşan Kesekli Tarla’da herkes kendisinden bir şey bulabilir.
Mutsuz, iletişimin koptuğu, şiddet dolu aileleri, Figen Şakacı’nın önceki kitaplarında karşılaştığımız Hayriye gibi, anlaşılamamış, yalnız çocukları, sıkıcı, bunalım dolu evlilikleri merkeze alıyor kitaptaki öyküler.
Mizah dolu, hafif ağzı bozuk bu dili iyi ki annesinden devralmış Figen Şakacı...
Üçlemenin şimdilik son kitabı olan “Hayriye Hanım’ı Kim Çaldı?”da Hayriye’nin en yakın arkadaşı Rüya yurtdışından Hayriye’nin evine geliyor ve Hayriye evde yok. Hayriye’yi bu sefer Rüya’dan, konu komşudan, tanıdıklarından, ablasından ve kendi bıraktığı notlardan dinliyor ve okuyoruz. Ah be Hayriye Türker mevzunda çok kızdım sana. Nerede 2. Kitabın sonundaki kadın nerede bu kitaptaki Hayriye…Serinin hala 1. kitabın gölgesinde kaldığını düşünüyorum. Serinin belki de 4. Kitabi gelir. Onun yokluğunda bize anlatılanların doğru olup olmadığını öğreniriz. 5.5/10
Öykü okumayı çoğu kişinin aksine çok severim. Okuyacağım kitapların arasında öykü kitabı kalmamışsa ilk fırsatta edinirim.
"Kesekli Tarla" yazarla tanışma kitabım oldu. Genel olarak öyküleri sevdim ama çoğu öykünün ritminin fazla yavaş olması, çoğu öykünün iç ses tarafından anlatılması okuma hızımı düşürse de yine de iyi bir okuma oldu kitap.
** Kapak tasarımına bayıldım.
𝐁𝐢𝐭𝐢𝐫𝐠𝐞𝐧~𝐅𝐢𝐠𝐞𝐧 𝐒̧𝐀𝐊𝐀𝐂𝐈
İki günde elimden düşürmeden küçücük bir kızın bir çocuk masumluğunda komik ama bir o kadar da gerçek günlüğünü okudum. Babasına olan o derin sevgisi en çok etkileyen şey oldu beni. Annesine içten gelen anlık soruları, kendince etrafındaki insanlar hakkındaki yorumları çok güzeldi bence gülümsetti. Aslında toplumun genel sancıları ve bir çocuk masumiyeti bu okuduğumuz kitap. Yaşadıklarını tüm candanlığıyla anlatıyor. Biraz müstehcen olabilir kalemi. Ama üzerinde çok durmadım ben. Zaten Aralık ayını kendimi iyi hissettirecek kitaplara ayırmıştım ve çok doğru seçimler yapmışım doğrusu. Hüzünle biten sonu da iz bıraktı kalbimde. Bilmem siz sever misiniz ama ben sevdim. En çok da Müjde ablasını ve yazar olma isteğini. Hani kafa dağıtmalık hatta bir içimlik de diyebilirim bu kitap için. Yeni bir yazarla da tanışmış oldum yine kafamı dağıtmak istediğim zaman devamı olan diğer iki kitabı da okuyacağıma eminim.
Defne
26 Aralık 2022
Bitirgen, küçük ve şeker gibi tatlı kayısı anlamına geliyor. Bu uzun hikaye şeklinde kaleme alınan roman yazarın üçlemesinin ilk kitabı. Kitap, ilk olarak 2011 yılında Everest Yayınları tarafından yayımlanmış. 2013 ve 2017 yıllarında yayımlanan 'Pala Hayriye' ve 'Hayriye Hanım'ı Kim Çaldı?' kitapları ile üçleme tamamlanmış. Yaşını tam olarak bilemediğimiz çocuk anlatıcının 'Bitirgen' adını verdiği günlüğüne yazdıklarından oluşan roman Türkiye'nin bir dönemine, yaşananlara ve yaşanılanların çocuk üzerindeki etkisine şahit olmamızı sağlıyor. Yazarın siyasal, sosyal olaylara bakış açısını çocuk anlatıcı üzerinden yansıtması romanın en büyük handikapı olmuş. Bazı satırlarda çocuğu değil de yazarı dinliyormuşum hissine kapıldım. Onun dışında az sayfada çok şey aktarılması nedeniyle başarılı bulduğum bir eserdi.
"Zaman, eti kemik geçmiyordu artık, rüyalara yüz vermiyordu nicedir, büyümek hem büyülü hem buhranlı bir şeymiş meğer.Bulutu gördün mü yağmura hazırlanmak demekmiş, kaçışlara açılan bir saçak altı, yolculamalara hazır bir durakmış.Ne ki yetmedi bildiklerim gördüklerime, her türlü ıssızlıkta ıslanmayı seçmiştim bir kere.Bu kez son demek, bir
bu kitap konularında duygularıma asla yon veremiyorum, vermekte istemiyorum. boyle caglayip cosuyorlar, salale gibi akıyor akıyor, sonra bi denize kavusuyorlar.. sarsmak istiyorum birilerini, bak gor, seninde icinde bu duygular yok mu, al oku diyesim geliyor. sonra bi duruluyorum.taam ya abartma, herkeste aynı selaleden akmak zorunda degilki diyorum. konusuyorum iste kendimle. simdi burda konustugum gibi.... pala hayriye bitirgen bende hep bunlara sebep olan kitaplar. ya unuturum diye bitirgen ve pala hayriyeyi yazayım istiyorum, 3.olan hayriye hanımı kim caldi ya da basladım. ya oyle bir kitap ki, atıyorum 96 sayfa olan bitirgen, bence bunları yasayan birini cok ama cok agltabilir.. kucucuk bir kızn dunyayı nasıl gordugunu anlatıyor, bitirgen hem gunlugun , hem hayriye'nin babasi tarafindan koyulmus lakabı aslında. o gunluktekii satırlar sizi nerelere goturur kimbilir? ne acilara surukler, bu kez bu 96 sayfayı derin okumak istemedim, bence vedalasttigim duygularımı tekrar dillendirmek istemedim.. peki pala hayriye? artık hayriyenin gencligi, o asi ruhun yer edinmek icin caldigi kapilari, kendini buldugu devrimin icindeki yerinde bile anlasilmayisi... ah hayriye sen nasıl bir ruhsun, caginin kac yil otesindesinde seni neden kimse anlamiyor hayriye.. ben sevdim seni cok.. o devrim toplantısında soyleyebildigin tek cumleyi bile anlamadilar, ustelk icinde barindirdigi o cok onemli asiligi bile.. hayriyeye ne oldu simdi yasliliginda merak ediyorum..
Bitirgenimiz evden kaçtı. Bu kitapta Bitirgen üniversiteye başladı Pala Hayriye oldu. Pala Hayriye iş hayatına atıldı, hayattan atıldı. Üniversitede siyasetle tanıştı, yeni arkadaşlar edindi. Devrimcilik oynarken hayat da onlarla oynadı. Kitabın sonlarına doğru Hayriye’nin vermesi gereken hayati bir karar vardı gönlüm isterdi ki diğer seçenekten yana oy kullansın ama olmadı burası beni biraz hüzünlendirdi. Kitap serinin 1. kitabının gölgesinde kalmış. Şimdi sırada 3. kitap var. 5.5/10
Bitirgen, Pala Hayriye ve Hayriye Hanım'ı Kim Çaldı?
Figen Şakacı'nın yarattığı Hayriye karakterinin öyküsü "Hayriye Hanım'ı Kim Çaldı?" ile son buldu.Bu kez Hayriye'yi başkalarının gözünden gördük.Bıraktığı mektuplar ve metinlerle kendini ifade etse de asıl karakter Rüya'ydı bu kez.Hayriye'nin yakın dostu...
Yavaşlık, Arzu, Yazgı, Şapka, Kafes bölümleri etkileyiciydi.Yaşlılığın, yaş almakla birlikte yaşandığı var sayılan değişimin ya da ambalaj kırışsa da içindekinin aynı kaldığının aslında pek de fazla bir şeyin değişmediğinin dile geldiği bölümlerdi bana göre.
Faşizmi hep kötülükle eş tuttuk biz.Halbuki niyetini densizce başa kakan, boşluğuna yumruk gibi oturtan her iyilik de faşist bir eylemdir.Yoksa bu kadar insan seviyordum, öldürdüm deyip çıkar mıydı işin içinden? Ya da yavaş yavaş, usul usul severek öldürür, kıyar mıydı biri diğerinin canına?Kalp insan haysiyetinden daha ağır değil.Kirli kan atılmıyor hiç bedenden, bir yerde birikiyor, bileniyor, kinleniyor, hükmediliyor, kastediliyor.Yavaş yavaş olan bu, olduruyor insan kötülüğü.Bilmeden yaptım diye sıyırmaya çalışıyor paçasını." syf 165
“ Figen Şakacı çocuk bakış açısına ve çocuk diline oldukça hakim bir hanım. Kitabında bu yeteneğini bariz sergilemiş.Yer yer mizahı ile gülümsetiyor, yer yer masumiyete değinip, biz büyüklerin asla gerçekleşmeyecek olan,tekrar çocuk olma isteğini hatırlatıyor, iç burkuyor. Daha çok yaz aylarında okumalık kolay bir kitap.”
Bitirgen ile başlayan Hayriye'nin öyküsü Pala Hayriye ile devam ediyor.
Kitabın sonlarında yer alan aşağıdaki paragraf Pala Hayriye'nin içeriği hakkında epeyce bilgi içeriyor.
"Rüya'nın elimden tuttuğu, önüme Ayşe'yi ittiği, takvimlerden 90'ları, arkadaşlardan en devrimcileri aklıma nakış gibi işlediğim o günleri karşıma koyup bakıyorum.Her yerde ayrık otu gibi bittiğim gençliğimi başıma taç yapıyorum.Herkes gibi sen de kendini bu dünyaya arz edip gideceksin be Hayriye diyerek dürtüyor beni köyün en kıdemli kocakarısı." Pala Hayriye'nin gençlik, üniversite dönemine tanıklık ederken, kendimden de çok şey buldum.Mekânlarımız ortakken, dönemin olayları, kişileri de çizik atmış benliğime.
Kimler mi?
Metin Göktepe, Hüseyin Avni dede mesela...
" Kemancı, köprü altının en Zeki bir o kadar da haşarı çocuğu...Taburelere çökmüş bir sürü kambur adam, bira fıçılarının üzerine yerleştirilmiş sinilerden oluşan masaların etrafında efkâr dağıtıyor." Zeki abi, Kemancı mesela... "Ah gençliğim!" dedim içim cız etti.
Pala Hayriye beni gençliğime götürdü, öğrenci evlerine ve öğrenci evi muhabbetlerine.Serinin sonuncu kitabında artık sıra.️
99 syf.
·
Puan vermedi
Bitirgen yazarın roman üçlemesinin ilk kitabı. Romanın baş kahramanına babası tarafından verilen bir isim bu. Duyarlı, meraklı, dünyayı anlamlandırmaya çalışan, soru soran, hayal kuran bir kız çocuğunun ailesi, okulu, mahallesi çerçevesinde yaşadığı ilk ergenlik yıllarının sancıları ile bezeli , şiirsel anlatımı ile okuru sarmalayan bir ilk roman. Bitirgen, anlaşılmak kadar anlamaya da ayarlı bir kız çocuğu. Özellikle romanın sonundaki baba ve anneyi sorgulamayı bırakıp onları gerçek manada anladığını ifade eden cümleler oldukça vurucu. Devam kitaplarını da okumak için okurun zihninde tat bırakan naif bir kitap.